[xquote]
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ADMINISTRACJI I CYFRYZACJI
z dnia 14 lutego 2012 r.
w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych
(Dz. U. z dnia 30 marca 2012 r.)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie (Dz. U. Nr 30, poz. 297), które traci moc w zakresie poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, na podstawie art. 35 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr 76, poz. 489).
[/xquote]
Jakie dokładności charakteryzują położenie punktów osnowy poziomej I klasy:a) błąd położenia punktów po wyrównaniu,
b)
przeciętny błąd względny długości boku po wyrównaniu,
c) długość półosi elips błędu średniego po wyrównaniu,
d) przeciętny błąd względny długości najniekorzystniej położonego boku sieci po wyrównaniu.
Cytat§ 4.
Pod względem dokładności wyznaczenia położenia punktów, podstawowa i szczegółowa osnowa dzieli się na trzy klasy, oznaczone cyframi rzymskimi. Punkty osnowy podstawowej zalicza się do I klasy, a punkty osnowy szczegółowej do II i III klasy. Dokładność określenia położenia punktów poszczególnych klas charakteryzują następujące błędy średnie po wyrównaniu:
klasa | przeciętny błąd względny długości boku | błąd położenia punktu względem punktów nawiązania |
I | md:d?5*10-6 | - |
II | - | mp?0,05m |
III | - | mp?0,10m |