Egzamin 20 grudnia 20133. Zakładanie osnowy pomiarowej metodą precyzyjnego pozycjonowania metodą GNSS - opisać.
Tutaj zasadniczą kwestią jest czy mamy uwzględniać zarzuty dwóch WING w sprawie niemożliwości zakładania osnów pomiarowych metodą RTK/RTN czy bardziej wyjaśnienie GGK:
„Pomiarowe techniki kinematyczne RTK i RTN stosowane w systemie ASG-EUPOS zapewniają wyznaczenie punktów z dokładnością wymaganą dla punktów sytuacyjnej osnowy pomiarowej oraz wysokościowej osnowy pomiarowej, z zastrzeżeniem, że wyznaczona tymi technikami wysokościowa osnowa pomiarowa nie będzie wykorzystywana do pomiaru przewodów i urządzeń kanalizacyjnych."
Chciałabym abyśmy podyskutowali jeśli możliwe o tym pytaniu i fajnie gdyby ktoś ze zdających wtedy podzielił się do którego stanowiska się przychylił1.Ze standardów mamy przepisy:
§ 16. 1. Osnowy pomiarowe zakłada się w postaci:
1) pomiarowej osnowy sytuacyjnej;
2) pomiarowej osnowy wysokościowej;
3) pomiarowej osnowy sytuacyjno-wysokościowej (dwufunkcyjnej).
2. Średni błąd położenia punktów pomiarowej osnowy sytuacyjnej nie może być większy niż 0,10 m względem najbliższych punktów poziomej osnowy geodezyjnej.
3. Średni błąd położenia punktów pomiarowej osnowy wysokościowej nie może być większy niż 0,05 m względem najbliższych punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej.
4. Błąd średni wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej wykorzystywanej do określenia wysokości szczegółów terenowych, o których mowa w § 35 ust. 2 pkt 2 lit. a i b, nie może być większy niż 0,02 m.
§ 17. 1. Pomiarową osnowę sytuacyjną wyznacza się w nawiązaniu do poziomej osnowy geodezyjnej w postaci:
2) sieci punktów wyznaczonych metodą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS;
2. Przy zakładaniu pomiarowych osnów sytuacyjnych należy zapewnić:
1) wielopunktowe nawiązanie do punktów poziomej osnowy geodezyjnej;
2) co najmniej dwukrotny pomiar każdego mierzonego elementu;
3) wykonanie obserwacji nadliczbowych;
4) wykonanie pomiarów: c) wektorów przestrzennych technikami, o których mowa w § 2 pkt 18—21.
§ 18. 1. Dane obserwacyjne dotyczące osnowy pomiarowej wyrównuje się metodą najmniejszych kwadratów w układzie sieci jednorzędowej.
2. Miarą dokładności założonej osnowy pomiarowej są błędy średnie położenia wyznaczanych punktów, przy założeniu bezbłędności punktów nawiązania.
§ 23. Pomiarową osnowę wysokościową wyznacza się w postaci ciągów niwelacyjnych, w nawiązaniu do co najmniej dwóch punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej, metodami:
3) niwelacji satelitarnej wykonywanej metodą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS.
To z rozp o Standardach- teraz należy podjąć decyzję czy piszemy tylko o metodzie statycznej, 3 punktach sieci i pomiarze 2 odbiornikami czy uwzględniamy stanowisko GGK cyt. powyżej i wtedy można w odpowiednim kierunku rozbudować odpowiedź
Co myślicie?
