..jak dla mnie trzeba szukać w  Instrukcjach MPC/G 3.1 - kiedyś pytanie w tym stylu już było ale dotyczyło powiększenia osnowy -może od tego należy zacząć- żeby przeprowadzić tyczenie musisz mieć z czego wytyczać , więc należałoby wspomnieć o zależności pomiędzy starą a nowo projektowaną osnową , która "doklejasz" do już istniejącej.

takie było stare pytanie:
Obszar zakładu przemysłowego został powiększony pod przyszłą zabudowę. Na dołączonym terenie brak jest osnowy poziomej o dokładności przewidzianej dla tej inwestycji. Przewiduje się również połączenia technologiczne ze starą częścią zakładu. Na starym zakładzie istnieje podstawowa osnowa realizacyjna regularna. Proszę opisać jakie warunki należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu powiększenia podstawowej sieci realizacyjnej

Standardy par 52 +53
§ 52. 1. Osnowę realizacyjną zakłada się, gdy:
1) bezpośrednio z istniejącej poziomej osnowy geodezyjnej i osnowy pomiarowej nie można dokonać tyczenia;
2) dokładność istniejącej poziomej osnowy geodezyjnej i osnowy pomiarowej jest zbyt niska do potrzeb inwestycji;
3) istniejąca pozioma osnowa geodezyjna i osnowa pomiarowa podczas realizacji inwestycji może zostać zniszczona.
2. Osnowę realizacyjną nawiązuje się do poziomej osnowy geodezyjnej oraz wysokościowej osnowy geodezyjnej i wyrównuje metodą najmniejszych kwadratów z obliczeniem błędów średnich położenia punktów.
3. Osnowa realizacyjna pod względem konstrukcyjnym może być:
1) siecią jednorzędową;
2) siecią dwurzędową zakładaną dla złożonych i dużych inwestycji realizowanych etapami.
4. W przypadku sieci dwurzędowej:
1) osnowę I rzędu nawiązuje się do poziomej osnowy geodezyjnej oraz wysokościowej osnowy geodezyjnej i pokrywa się nią cały obszar inwestycji;
2) osnowę II rzędu nawiązuje się do osnowy I rzędu i zakłada się ją w dostosowaniu do potrzeb określonego etapu inwestycji.

§ 53. W przypadkach gdy przy realizacji inwestycji niezbędne jest wykonywanie geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych z dokładnością wyższą niż określona w § 16 ust. 2 i 4, zakłada się osnowę realizacyjną w układzie lokalnym, którego początek wyznaczony jest przez współrzędne punktu ciężkości obszaru inwestycji, zaś jego osie zorientowane są przez główną oś inwestycji.

G3.1(2007) par 16.1+16.8
1. Położenie (poziome i wysokościowe) punktów osnowy realizacyjnej wyznacza się z dokładnością nie niższą niż dokładność punktów osnów ,która zapewni zachowanie wymaganej dokładności tyczenia

8. W przypadku powiększania osnowy realizacyjnej lub konieczności wznowienia zniszczonego punktu należy dokładność pomiaru dostosować do dokładności pomiaru istniejącej osnowy. Nowo założone punkty nawiązuje się do co najmniej trzech punktów osnowy istniejącej. Wykonane obserwacje wyrównuje się metodą ścisłą z odrzuceniem bezbłędności punktów nawiązania.

G3 par 12.3
3. Wybór rodzaju sieci należy uzależnić od:
1/ charakteru tyczonego zakładu /obiektu/ , a w szczególności zagęszczenia obiektów,
2/ ukształtowania terenu,
3/ możliwości zapewnienia trwałości punktów osnowy,
4/ techniki pomiarowej i obliczeniowej,
5/ kształtu i rozmiarów danego obszaru,
6/ możliwości automatyzacji procesu przygotowania danych do tyczenia,
7/ harmonogramu robót budowlano - montażowych,

G3.1(1997) par 38
§ 38
1. Powiększenie istniejącej poziomej osnowy realizacyjnej może polegać na:
1/ uzupełnieniu osnowy pojedynczymi punktami,
2/ dołączeniu do istniejącej osnowy sieci punktów oraz obserwacji wiążących te punkty między sobą i z punktami istniejącej osnowy.
2. W przypadku pierwszym, gdy zakładane są pojedyncze punkty należy kierować się wskazówkami zawartymi w § 37 ust.2. W osnowach, w których na współrzędne nie nałożono warunku równości z wartościami nominalnymi, należy opuścić czynności wymienione w § 37 ust.2 p.4.
3. Do zakładania pojedynczych punktów poziomej osnowy realizacyjnej należy stosować metodę kombinowanych wcięć kątowo liniowych lub kątowych, zwracając uwagę przy projektowaniu na prawidłowość kształtu konstrukcji wyznaczającej położenie punktów.
4. W przypadku drugim /ust.1, p.2/, należy osnowę powiększającą zaprojektować i pomierzyć zgodnie z poniższymi wytycznymi /ust. 5-10/.
5. W wypadku powiększenia osnowy podstawowej należy dokładność pomiaru dostosować do dokładności pomiaru istniejącej osnowy,
6. Obserwacje części powiększającej osnowę powinny łączyć nowo zakładane punkty z co najmniej trzema punktami osnowy istniejącej.
7. Wybór punktów nawiązania oraz obserwacji wiążących w, sieciach poziomych uzależniony jest od:
1/ typu osnowy powiększającej,
2/ typu osnowy powiększanej,
3/ rozległości osnowy,
4/ sposobu nawiązania do sieci geodezyjnej, Nawiązanie części powiększającej osnowę do osnowy istniejącej powinno zapewnić odpowiednio dokładne przeniesienie orientacji i skali osnowy istniejącej.
8. Projekt powiększenia sieci poziomej powinien zawierać wstępną analizę dokładności, której celem jest wyznaczenie błędów średnich pomiaru elementów sieci i określenie sposobu nawiązania sieci do punktów osnowy istniejącej, przy określonym błędzie średnim długości najbardziej niekorzystnie położonego boku i błędzie średnim orientacji sieci.
9. Obserwacje wykonane przy powiększeniu sieci należy wyrównać metodą ścisłą z odrzuceniem bezbłędności punktów nawiązania.
10. Położenie nowo założonych punktów osnowy, podobnie jak położenie punktów osnowy istniejącej, podlega kontroli bezpośrednio po powiększeniu osnowy i okresowo

MPC
166. Projektując podstawowe osnowy realizacyjne należy przestrzegać zasady, aby osnowa pokrywała nie tylko cały teren przewidziany pod zabudowę obiektami danego zakładu, lecz także aby pokryła dość znaczny obszar terenu poza granicami zakładu, a to w celu dobrego związania z osnowami państwowymi i lokalnego znaczeniu oraz zapewnienia osnowy na terenie stanowiącym naturalną rezerwę dla ewentualnej aktualnie nie przewidywanej rozbudowy zakładu.
167. O ile pomimo przestrzegania zasady podanej w p. 168 zajdzie konieczność powiększenia osnowy podstawowej, należy go dokonać tak samo, jak przy rozbudowie Osnów geodezyjnych lokalnego znaczenia. Trzeba mleć przy tym na uwadze ,że warunkiem Uzyskania pełnej, jednorodnej osnowy jest łączne obliczenie i wyrównanie powiększonej sieci z wprowadzeniem do tego wyrównania wyników nowych pomiarów również w starej części osnowy, o ile celowość wykonania takich pomiarów wyniknie z analizy Osnowy i z pomiarów kontrolnych.
168. Przy powiększaniu osnowy szczegółowej w formie siatki kwadratów lub prostokątów należy kierować się następującymi zasadami:
— wykonać obserwacje w nowej części osnowy i w pasie (szeregu) figur elementarnych istniejącej Osnowy;
— wszystkie wykonane obserwacje należy wyrównać w układzie lokalnym a następnie przez transformację przeliczyć
współrzędne lokalne na układ pierwotny(układ osnowy istniejącej)
— z obliczeń należy wyeliminować te punkty dostosowania, dla których wartości poprawek z tytułu transformacji wyraźnie odbiegają od poprawek innych punktów dostosowania;
— wyrównać obserwacje w nowej (powiększonej) osnowie opierając się na punktach istniejącej (starej) osnowy, uznanych jako stałe,.

jakieś propozycje ??