No to się muszę douczyć  poszukam tych wytycznych (mam tylko o pomiarach masywnych budowli wieżowych)
Do kominów czytałam z "geodezji inżynieryjnej" Praca zbiorowa i "ćwiczeń terenowych..." i tam też liczą z trójkątów podobnych, więc nie załamuję się - może nie był to aż tak głupi pomysł tylko ciekawe czy bym przekonała do tego komisję na egzaminie...

Cytat: anuśka w Niedziela 04 Maj 2014, 19:30:27
opis wzoru bym poprawiła:
d - odległość łaty od stanowiska
p - różnica odczytów średnich z łaty
D - odległość stanowiska od osi obiektu

Jak się mylę to mnie poprawcie bo w/w wytycznych nie posiadam, ale z trójkątów jakoś tak mi lepiej wychodzi.

Trójkąty ,trójkątami ale poprawna jest odpowiedź Brook - to pytanie miałem na egzaminie - napisałem większość z tego i otrzymałem 5 pkt jak dobrze pamiętam 

Cytat: Brook w Niedziela 08 Grudzień 2013, 16:51:01
Wektor wychylenia (P) otrzymujemy z rozwiązania proporcji d/p=D/P: gdzie  d – odległość łaty do osi obiektu, p – różnica odczytów osi średnich na poszczególnych poziomach, D – wysokość danego poziomu.

opis wzoru bym poprawiła:
d - odległość łaty od stanowiska
p - różnica odczytów średnich z łaty
D - odległość stanowiska od osi obiektu

Jak się mylę to mnie poprawcie bo w/w wytycznych nie posiadam, ale z trójkątów jakoś tak mi lepiej wychodzi.

Na czym polega bezpośredniego rzutowania przy pomiarach pionowości kominów. Jakie warunki musi spełniać w tym wypadku osnowa pomiarowa. Proszę opisać przebieg prac terenowych i co stanowi wynik pomiarów.

Zarys odpowiedzi
Metoda bezpośredniego rzutowania polega na wykorzystaniu płaszczyzny kolimacyjnej teodolitu do przenoszenia punktów obiektu na stałą bazę, którą stanowi łata niwelacyjna ustawiona poziomo i prostopadle do celowej.
Osnowę pomiarową stanowią równomiernie rozmieszczone wokół komina trzy wzajemnie widoczne stanowiska  obserwacyjne zastablilizowane w odległości min. 1,5H – 2H, gdzie H jest wysokością komina, przy zachowaniu warunku pochylenia lunety 30 do 45 stopni. Osnowę pomiarową stanowią również punkty orientujące i kontrolne.
Punkty kontrolowane należy obrać na obiekcie w sposób zapewniający ich jednoznaczną identyfikację, na tych samych poziomach celowania. Przed obiektem ustawia się poziomo łatę niwelacyjną (a w przypadku dużej szerokości dwie łaty) o znanej odległości od osi komina. Na wszystkich poziomach celuje się do obydwu tworzących w dwóch położeniach lunety, odczytując wartości na łacie niwelacyjnej.
Wyniki odczytów uśrednia się otrzymując Oś średnią obiektu na każdym poziomie. Wektor wychylenia (P) otrzymujemy z rozwiązania proporcji d/p=D/P: gdzie  d – odległość łaty do osi obiektu, p – różnica odczytów osi średnich na poszczególnych poziomach, D – wysokość danego poziomu.
Opracowanie wyników wykonuje się metodą Lenge'a polegająca na graficznym wyznaczeniu wektorów wychyleń będących punktami przecięcia wektorów wyznaczonych z każdego stanowiska (w przypadku powstania trójkątów błędów – środek ciężkości trójkąta). Dodatkowo, w celu zobrazowania wychyleń komina na poszczególnych poziomach wykonuje się przekrój pionowy wychylenia osi komina w płaszczyźnie największego wychylenia.
Podstawa prawna
Wytyczne wykonania pomiarów kominów i konstrukcji stalowych Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego 1973 r.