[1] Jakie czynniki wpływają na dokładność wytyczenia sytuacyjnego punktów obiektu metodą biegunową (...) - 19.06.2013

Zaczęty przez jk311, Sobota 23 Listopad 2013, 08:20:35

Poprzedni wątek - Następny wątek

0 użytkowników i 2 Gości przegląda ten wątek.

Alena

Cytat: drsimson w Sobota 03 Maj 2014, 11:50:08
Myślę, że ten wątek można połączyć z poniższym:
https://ewmapa.pl/pytania-opisowe/%281%29-co-wplywa-na-dokladnosc-tyczenia-metoda-biegunowa-jak-mozemy-ja-poprawic-jes/

To nasze pytanie w drugiej części skupia się na nieskoordynowanym tachimetrze, ale rozwiązanie jest podobne. Myślałam o błędzie miejsca zera z par. 42.2, ale on dotyczy kąta pionowego, a tu pytają o kąt poziomy.  ::)


lesze16

Cytatpomierzyć kąt poziomy w tylu seriach ile wynika ze wstępnej analizy dokładnościowej
Jak policzyć w ilu seriach pomierzyć kąt?  :(


Vilku

Cytat: wks w Sobota 23 Listopad 2013, 13:31:29
2. Dokładność wyznaczenia szczegółu terenowego lub pikiety pomierzonej metodą biegunową (mP(pom)) określa się według wzoru: 
Pierwiastek((md)2 + (d)2*(ma)2)
w którym:
d — oznacza pomierzoną odległość do szczegółu terenowego lub pikiety,
md — oznacza wartość błędu średniego pomiaru odległości,
ma — oznacza wartość błędu średniego pomiaru kąta.

wzór ten bardziej podchodzi pod pomiar pikiety niż tyczenie, bo tak jak w zarysie na dokładność tyczenia wchodzą jeszcze m.in błędy utrwalenia punktu, no chyba żeby dodać, że przy bezbłędności osnowy, wcięcia, utrwalenia

Brook

wks taki zarys dał GUGiK.
A co do Twojej odpowiedzi, skoro mowa o tyczeniu, to zmieniłabym słowo "mierzony" na "tyczony"  ;)
www.geodetachelm.pl
www.geodezja-chelm.pl

Uśmiech najkrótszą drogą do człowieka

wks

Jeżeli to jest pytanie na zakres 1 to z rozporządzenia o standardach napisałbym ten paragraf:
§ 33. 1. Geodezyjny sytuacyjny pomiar terenowy metodą biegunową wykonuje się przez określenie:
1) kierunku prostej wyznaczonej przez stanowisko instrumentu i mierzony szczegół terenowy;
2) odległości między stanowiskiem instrumentu a mierzonym szczegółem terenowym.
2. Dokładność wyznaczenia szczegółu terenowego lub pikiety pomierzonej metodą biegunową (mP(pom)) określa się według wzoru: 
Pierwiastek((md)2 + (d)2*(ma)2)
w którym:
d — oznacza pomierzoną odległość do szczegółu terenowego lub pikiety,
md — oznacza wartość błędu średniego pomiaru odległości,
ma — oznacza wartość błędu średniego pomiaru kąta.

Więcej o dokładności tyczenia metodą biegunową można napisać wykorzystując pomocniczą wytyczną techniczną g3-1:2007-  par.21

Na odpowiedź na to pytanie nie pisałbym o dokładności tyczenia( parametry k i r oraz graniczna odchyłka- to są parametry do uwzględnienia przy tyczeniu z osnowy budowlano-montażowej).
Pozostałe treści są ok.

Podstawy prawne:
1.Rozporządzenie o standardach....z dnia 9.11.11
2.Wytyczne techniczne g3-1:2007 - ja na egzaminie napisałem pomocnicza instrukcja, pomocnicze wytyczne
3.Norma taką jak napisałeś



support

Witam,

gdzieś na forum widziałem taki zwrot przy podawaniu podstawy prawnej z instrukcjami:

[xquote]uzupełniająco instrukcja techniczna[/xquote]

lub

[xquote]uzupełniająco wytyczne techniczne[/xquote]

zawsze warto zapytać komisję przed egzaminem co sądzi o takim zapisie, i podawaj je raczej na końcu zaznaczając właśnie "uzupełniająco" nieobowiązująca instrukcja, wytyczne
"Być narodowi użytecznym" - Stanisław Staszic, Patron techników polskich.


jk311Autor w?tku

Pytanie:
Jakie czynniki wpływają na dokładność wytyczenia sytuacyjnego punktów obiektu metodą biegunową. Proszę podać rozwiązanie dotyczące wytyczenia punktów, jeżeli dysponujemy tachimetrem o niewystarczającej dokładności pomiaru kąta poziomego - (dokładności pomiaru odległości i kąta nie są skoordynowane)?

Zarys odpowiedzi:
Tyczenie jest to zespół czynności geodezyjnych mających na celu wskazanie w terenie lub na realizowanym obiekcie budowlanym punktów o założonym położeniu w przyjętym układzie odniesienia oraz oznaczenie tych punktów w sposób trwały lub tymczasowy.
Na dokładność wpływają następujące czynniki:

  • niedokładność osnowy,
  • niedokładność wyznaczenia stanowiska - (bieguna tyczenia),
  • niedokładność czynności tyczenia - (centrowanie instrumentu, odłożenie kąta i odłożenie odległości),
  • niedokładność utrwalenia punktu.

Miarą dokładności tyczenia jest średni błąd tyczenia
mt=Mt/r
w którym:
r - współczynnik, którego wartość zależy od wymaganego prawdopodobieństwa poprawności wytyczenia oraz stopnia przypadkowości błędów tyczenia (przy normalnym rozkładzie błędów tyczenia, gdy należy uzyskać prawdopodobieństwo wyniku tyczenia Pt=0,9973, przyjmuje się współczynnik r=3 lub odpowiednio r=2,5 przy Pt=0,9876 i r=2 przy Pt=0,9545. W przypadku występowania warunków pomiarów wskazujących na możliwość odbiegania rozkładu błędów tyczenia od rozkładu normalnego, należy przyjmować r=4. Wartość współczynnika r określa wykonawca pomiarów).
Mt - graniczny błąd tyczenia ustalany przez wykonawcę na podstawie wzoru
Mt <= K x dl,
gdzie:
K - parametr określający jaką częścią granicznej odchyłki dl może być graniczny błąd wytyczenia
(od 0,4 przy wysokim stopniu ważności przedmiotu tyczenia do 0,1 przy niskim stopniu ważności. W przypadku, gdy mimo wysokiego stopnia ważności wyniku tyczenia nie jest możliwe dopuszczenie małej wartości parametru K (konieczne jest złagodzenie wymaganej dokładności tyczenia), można podwyższyć wartość K. Niezbędne jest wówczas odpowiednie podwyższenie dokładności wykonania czynności budowlano-montażowych. Wartość parametru K powinna być ustalona przez projektanta obiektu lub przez inspektora nadzoru budowlanego oraz skonsultowana pod względem geodezyjnym).
dl - graniczna odchyłka usytuowania tyczonego elementu obiektu.

Biorąc pod uwagę sposób dochodzenia do wskazania ostatecznego położenia punktu tyczonego w tym przypadku należy w pierwszy etapie wskazać przybliżone położenie tyczonego punktu poprzez odłożenie kąta (2 położenia) i odległości oraz oznaczyć go tymczasowo, a następnie pomierzyć kąt poziomy w tylu seriach ile wynika ze wstępnej analizy dokładnościowej i po wyrównaniu pomierzonego kąta obliczyć i wprowadzić poprawkę poprzeczną do celowej trasowania i na tym kierunku odłożyć tyczoną odległość wskazując położenie wytyczonego punktu i oznaczyć ponownie jego położenie. Po dokonaniu pomiarów kontrolnych jeżeli uznamy osiągnięcie zakładanej dokładności utrwalamy ostatecznie położenie punktu, a jeżeli nie to przez kolejne pomiary dochodzimy do stopniowego zwiększania dokładności wytyczonego punktu.

Podstawa prawna:

  • Instrukcja techniczna G-3 par. 24 - przepis uszczegóławiający
  • rozporządzenie ws. standardów technicznych - par. 57 i par. 58
  • PN-N-99310 Geodezja. Pomiary realizacyjne. Terminologia

Co sądzicie o tym pytaniu? A o podstawach prawnych? Zauważyłam, że w kluczu powoływane są Instrukcje i wytyczne techniczne jako tzw. "przepisy uszczegóławiające". Jak to w końcu jest z tymi Instrukcjami? Widzę, że lepiej dobrze je znać...  ???