W/g mnie należałoby dodać par.35.3, 36.1.3, 36.3 ze standardów
i pozostaje druga część pytania "przedstawienie rzeźby terenu na mapie, tutaj przychodzi mi do głowy rozdział 7 z rozp. w spr. BDOT
tylko nie wiem czy wystaczy czasu na przepisanie tego wszystkiego

PODAJ I SCHARAKTERYZUJ PODSTAWOWE METODY POMIARU BEZPOŚREDNIEGO I PRZEDSTAWIENIA RZEŹBY TERENU NA MAPIE
Standardy

Cytat§ 37. Geodezyjne wysokościowe pomiary terenowe wykonuje się metodami:
  1)   niwelacji geometrycznej;
  2)   niwelacji trygonometrycznej;
  3)   niwelacji satelitarnej;
  4)   skaningu laserowego.
§ 38. Geodezyjny wysokościowy pomiar terenowy dotyczący ukształtowania terenu, w zależności od celu, jakiemu ma służyć, i stopnia zróżnicowania form terenowych, wykonuje się w technologii:
  1)   niwelacji punktów rozproszonych;
  2)   niwelacji profilów;
  3)   niwelacji siatkowej;
  4)   tachimetrii.
§ 39. Wykonując niwelację punktów rozproszonych, określa się wysokości szczegółów terenowych metodą niwelacji geometrycznej z równoczesnym wyznaczeniem metodą biegunową współrzędnych prostokątnych płaskich w państwowym systemie odniesień przestrzennych, z zachowaniem następujących warunków:
  1)   błąd średni pomiaru odległości ? 0,20 m;
  2)   długości celowych ? 150 m;
  3)   błąd średni pomiaru wysokości instrumentu ? 0,01 m.
§ 40. 1. Dokonując niwelacji profilów, lokalizację przekrojów poprzecznych na obiekcie objętym pomiarem dostosowuje się do warunków terenowych i zaleceń projektanta, przy czym:
  1)   odległość między przekrojami poprzecznymi nie może być większa niż 100 m;
  2)   odległość między pikietami na przekroju poprzecznym nie może być większa niż 25 m.
2. Odległość między pikietami na przekroju podłużnym nie może być większa niż 50 m.
§ 41. 1. Przy wykonywaniu niwelacji siatkowej punkty siatki podlegają markowaniu, o ile nie są trwałymi szczegółami terenowymi.
2. Niwelację siatkową stosuje się na terenach niezabudowanych płaskich lub o jednolitym nachyleniu w przypadkach, gdy potrzebne jest regularne rozmieszczenie punktów wysokościowych na mierzonym terenie.
3. Budowę siatki przeprowadza się w dwóch etapach:
  1)   wyznaczenie figury lub figur podstawowych;
  2)   wyznaczenie figur zapełniających.
4. Wierzchołki figur podstawowych wyznacza się w terenie w oparciu o istniejące punkty poziomej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy sytuacyjnej z błędem nieprzekraczającym 0,50 m, markując punkty wierzchołkowe, które należy zaniwelować w nawiązaniu do istniejącej wysokościowej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy wysokościowej.
5. Rozwinięciem figury podstawowej są figury zapełniające, przy których ustalaniu powierzchnia terenu objęta jedną figurą powinna być zbliżona do płaszczyzny, a długość boku nie powinna przekraczać 100 m.
6. Charakterystyczne punkty rzeźby terenu położone wewnątrz figur zapełniających wyznacza się jako punkty dodatkowe.
§ 42. 1. Wykonując tachimetrię, określa się wysokości szczegółów terenowych metodą niwelacji trygonometrycznej z równoczesnym wyznaczeniem metodą biegunową współrzędnych prostokątnych płaskich w państwowym systemie odniesień przestrzennych, z zachowaniem następujących warunków:
  1)   błąd średni pomiaru odległości ? 0,10 m;
  2)   błąd średni pomiaru kąta pionowego ? 0,0030g;
  3)   długości celowych ? 250 m;
  4)   błąd średni pomiaru wysokości instrumentu i tarczy celowniczej ? 0,01 m.
2. Przy pomiarach tachimetrycznych należy wyeliminować błąd miejsca zera koła pionowego.

Oczywiście rzeźbę przedstawiamy na mapie w postaci warstwic lub rzędnych terenu.

czy o to chodzi?