wg mnie:
podstawa prawna zakładania BDOT500 to rozporządzenie bdot oraz mapy zasadaniczej
podstawa prawna zakładania GESUT to rozporządzenie powiatowy gesut i krajowy gesut
wymagania dokładnościowe:
pomiary na osnowę: tachimetryczne standardy §16 ust. 2,3,4
                                      satelitarne standardy §12 - kontrola gnss/rtn
pomiar sytuacyjny standardy §29 ust. 1
pomiar wysokościowy standardy §36 ust. 1
grupy szczegółów terenowych standardy §28 ust. 3

Moim skromnym zdaniem odpowiedź powinna się składać z (nie będę cytował):

PGiK
Art. 3.1

Standardy
§16.2,3,4
§28.3
§29.1
§35.1 i .2
§36.1

Jak dla mnie to standardy
§ 28 ust.3
§29 ust.1,3
§36 ust.1

I tak czasu ledwo wystarczy żeby tyle napisać.

Jak ktoś będzie miał jeszcze czas to §28 ust.1
§29 ust. 2 dotyczy baz topograficznych dlatego tutaj bym go nie podawał.

wydaje mi się że post 1 jest zbyt obszerny, wystarczy o grupach szczegółów, dokładności pomiarów dla poszczególnych grup (art.28 ust 3, art 29 ust 1,2)

oraz wydaje mi się że na miejscu byłoby uwzględnienie za to art. 33 ust 2 dla dokładności pomiaru tachimetrycznego, art 36 ust 1 dotyczący dokładnośći pomiaru wysokościowego (przede wszystkim ze względu na wyszczególnienie w pytaniu bdgesut i dokładności pomiaru dla przewodów i urządzeń kanalizacji)

Tyle tego jest, że nie ma szans napisać w 20 min

czy w tym pytaniu nie powinna znaleźć się tylko i wyłącznie odpowiedź zawierająca się w par. 29.1 par.29.3 oraz par.36.1 chodzi o to czy jeśli na pytanie odpowie się zbyt obszernie to czy nie jest to źle odbierane przez sprawdzających??? czy raczej obowiązuje zasada że im więcej się napisze tym lepiej??

§ 28.1. Przedmiotem geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego lub wysokościowego są szczegóły terenowe, będące obiektami przestrzennymi objętymi bazami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b ustawy ( w tym GESUT, BDOT500 ) oraz inne szczegóły terenowe, których potrzeba usytuowania w państwowym systemie odniesień przestrzennych wynika z innych przepisów prawa.
Potrzeba usytuowania w SOP wynika z treści rozporządzenia w sprawie GEUST i BDOT500 – obiekty baz danych muszą być zlokalizowane w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych. (art 3)
§ 28.3. Ze względu na wymagania dokładnościowe pomiaru wyróżnia się następujące grupy szczegółów terenowych:
   1) I grupa - szczegóły terenowe jednoznacznie identyfikowalne w terenie, zachowujące długookresową niezmienność kształtu i położenia, w szczególności:
      a) znaki i punkty graniczne,
      b) znaki geodezyjne,
      c) obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym elementy sieci uzbrojenia terenu, bezpośrednio dostępne do pomiaru;
   2) II grupa:
      a) szczegóły terenowe jednoznacznie identyfikowalne w terenie, których kształt i położenie nie zachowuje długookresowej niezmienności, w szczególności: budowle i urządzenia ziemne w postaci       nasypów, wykopów, grobli, tam, wałów przeciwpowodziowych, rowów, kanałów oraz sztuczne zbiorniki wodne,
      b) zakryte obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym zakryte elementy sieci uzbrojenia terenu,
      c) elementy zagospodarowania terenu, w szczególności: parki, zieleńce, trawniki, place zabaw i wypoczynku, skwery, pojedyncze drzewa oraz boiska sportowe;
   3) III grupa - szczegóły terenowe, których jednoznaczna identyfikacja w terenie jest utrudniona i zależna od o   ceny osoby wykonującej pomiar, takie jak:
      a) kontury użytków gruntowych oraz odkrywki glebowe na potrzeby gleboznawczej klasyfikacji gruntów,
      b) cieki i zbiorniki wodne o naturalnych liniach brzegowych,
      c) oddziały leśne na obszarach lasów i parków narodowych.
§ 29. 1. Geodezyjny pomiar sytuacyjny wykonuje się w sposób zapewniający określenie położenia punktu sytuacyjnego względem najbliżej położonych punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz osnowy pomiarowej z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,10 m - w przypadku szczegółów terenowych I grupy;
2) 0,30 m - w przypadku szczegółów terenowych II grupy;
3) 0,50 m - w przypadku szczegółów terenowych III grupy.

STANDARDY – precyzja zapisu wyników pomiarów syt-wys
ART 3. 1. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych wyniki pomiarów długości oraz współrzędne prostokątne płaskie wyraża się w metrach z precyzją do 0,01 m.
3. 2. W przypadku geodezyjnych pomiarów, o których mowa w § 50-61, wykonywanych z dokładnością wyższą niż 0,01 m, wyniki tych pomiarów wyraża się w metrach z precyzją do 0,001 m.
3. 3. Wyniki pomiaru wysokościowego wyraża się w metrach z precyzją do 0,1 m, 0,01 m lub 0,001 m w zależności od dokładności wykonywanego pomiaru.
3. 4. Wyniki pomiaru kierunków i kątów związane z geodezyjnymi pomiarami sytuacyjnymi i wysokościowymi wyraża się w gradach, z precyzją do 0,0001g.
ART § 4. 1. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe wykonuje się w oparciu o punkty poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej.
2. W przypadku gdy gęstość punktów osnów geodezyjnych jest niewystarczająca do wykonania geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego lub wysokościowego, osnowy te uzupełnia się punktami osnów pomiarowych.

§ 35. 1. Przedmiotem geodezyjnego pomiaru wysokościowego są elementy szczegółów terenowych, dla których wymagane jest określenie wysokości w państwowym systemie odniesień przestrzennych, oraz pikiety.
2. Ze względu na dokładność określania wysokości wyróżnia się:
   1)   naziemne szczegóły terenowe, w szczególności:
      a)  przekroje poprzeczne ulic i dróg urządzonych,
      b)  elementy naziemne podziemnego uzbrojenia terenu;
   2)   podziemne szczegóły terenowe, takie jak:
      a)  dna studzienek kanalizacyjnych,
      b)  wloty i wyloty przewodów kanalizacyjnych oraz przyłączy w ich najniższych punktach,
      c)  osie przewodów podziemnych wodociągowych, gazowych, ciepłowniczych oraz innych przewodów rurowych, a także górne powierzchnie rur lub obudów ochronnych tych przewodów,
      d)  wierzchy i dna kanałów przewodów kanalizacyjnych, komór i studni sieci uzbrojenia terenu,
      e)  górne krawędzie (powłoki) kabli doziemnych lub wierzchy rur ochronnych tych kabli,
      f)  załamania pionowe i poziome osi przewodów sieci uzbrojenia terenu, a także górne powierzchnie    rur lub obudów ochronnych tych przewodów.
3. Pikietami mogą być w szczególności:
1)   charakterystyczne punkty powierzchni terenu położone na liniach o najmniejszym i największym spadku terenu, zwanych dalej "liniami szkieletowymi";
2)   punkty powierzchni terenu charakteryzujące jego rzeźbę pomiędzy liniami szkieletowymi;
3)   charakterystyczne punkty naturalnych lub sztucznych form terenu, w szczególności: skarp, uskoków, wąwozów, jarów, rowów, kanałów, wałów, grobli.
4. Przedmiotem pomiaru wysokościowego, na wniosek uczestników procesu budowlanego, mogą być także inne niż wymienione w ust. 1 i 2 szczegóły terenowe.
§ 36. 1. Geodezyjny pomiar wysokościowy elementów szczegółów terenowych, o których mowa w § 35, na potrzeby tworzenia i aktualizacji baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 3 oraz ust. 1b ustawy, ( EGIB, BDOT 500) wykonuje się w sposób zapewniający określenie wysokości pikiet względem najbliżej położonych punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy wysokościowej z dokładnością nie mniejszą niż:
  1)   0,05 m - dla obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz pikiet markowanych w terenie;
  2)   0,02 m - dla przewodów i urządzeń kanalizacyjnych;
  3)   0,10 m - dla budowli ziemnych, elastycznych lub mierzonych elektromagnetycznie podziemnych obiektów sieci uzbrojenia terenu oraz pikiet, o których mowa w § 35 ust. 3, niemarkowanych w terenie.

POSTAWA PRAWNA
PGiK
Standardy art 3,4,28,29,35,36
Rozporządzenie BDOT500 art 3