Czyli wniosek taki, że wykonawca przy tworzeniu roboczej bazy danych
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
Pokaż wiadomości MenuCytat§ 37. Geodezyjne wysokościowe pomiary terenowe wykonuje się metodami:Oczywiście rzeźbę przedstawiamy na mapie w postaci warstwic lub rzędnych terenu.
1) niwelacji geometrycznej;
2) niwelacji trygonometrycznej;
3) niwelacji satelitarnej;
4) skaningu laserowego.
§ 38. Geodezyjny wysokościowy pomiar terenowy dotyczący ukształtowania terenu, w zależności od celu, jakiemu ma służyć, i stopnia zróżnicowania form terenowych, wykonuje się w technologii:
1) niwelacji punktów rozproszonych;
2) niwelacji profilów;
3) niwelacji siatkowej;
4) tachimetrii.
§ 39. Wykonując niwelację punktów rozproszonych, określa się wysokości szczegółów terenowych metodą niwelacji geometrycznej z równoczesnym wyznaczeniem metodą biegunową współrzędnych prostokątnych płaskich w państwowym systemie odniesień przestrzennych, z zachowaniem następujących warunków:
1) błąd średni pomiaru odległości ? 0,20 m;
2) długości celowych ? 150 m;
3) błąd średni pomiaru wysokości instrumentu ? 0,01 m.
§ 40. 1. Dokonując niwelacji profilów, lokalizację przekrojów poprzecznych na obiekcie objętym pomiarem dostosowuje się do warunków terenowych i zaleceń projektanta, przy czym:
1) odległość między przekrojami poprzecznymi nie może być większa niż 100 m;
2) odległość między pikietami na przekroju poprzecznym nie może być większa niż 25 m.
2. Odległość między pikietami na przekroju podłużnym nie może być większa niż 50 m.
§ 41. 1. Przy wykonywaniu niwelacji siatkowej punkty siatki podlegają markowaniu, o ile nie są trwałymi szczegółami terenowymi.
2. Niwelację siatkową stosuje się na terenach niezabudowanych płaskich lub o jednolitym nachyleniu w przypadkach, gdy potrzebne jest regularne rozmieszczenie punktów wysokościowych na mierzonym terenie.
3. Budowę siatki przeprowadza się w dwóch etapach:
1) wyznaczenie figury lub figur podstawowych;
2) wyznaczenie figur zapełniających.
4. Wierzchołki figur podstawowych wyznacza się w terenie w oparciu o istniejące punkty poziomej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy sytuacyjnej z błędem nieprzekraczającym 0,50 m, markując punkty wierzchołkowe, które należy zaniwelować w nawiązaniu do istniejącej wysokościowej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy wysokościowej.
5. Rozwinięciem figury podstawowej są figury zapełniające, przy których ustalaniu powierzchnia terenu objęta jedną figurą powinna być zbliżona do płaszczyzny, a długość boku nie powinna przekraczać 100 m.
6. Charakterystyczne punkty rzeźby terenu położone wewnątrz figur zapełniających wyznacza się jako punkty dodatkowe.
§ 42. 1. Wykonując tachimetrię, określa się wysokości szczegółów terenowych metodą niwelacji trygonometrycznej z równoczesnym wyznaczeniem metodą biegunową współrzędnych prostokątnych płaskich w państwowym systemie odniesień przestrzennych, z zachowaniem następujących warunków:
1) błąd średni pomiaru odległości ? 0,10 m;
2) błąd średni pomiaru kąta pionowego ? 0,0030g;
3) długości celowych ? 250 m;
4) błąd średni pomiaru wysokości instrumentu i tarczy celowniczej ? 0,01 m.
2. Przy pomiarach tachimetrycznych należy wyeliminować błąd miejsca zera koła pionowego.
Cytat§ 28. 1. Przedmiotem geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego lub wysokościowego są szczegóły terenowe, będące obiektami przestrzennymi objętymi bazami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b ustawy, oraz inne szczegóły terenowe, których potrzeba usytuowania w państwowym systemie odniesień przestrzennych wynika z innych przepisów prawa.
2. Szczegółowy zakres danych, które pozyskuje się w wyniku geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, dotyczących obiektów objętych bazami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b ustawy, określają modele danych zawarte w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 6, 7 i 9 oraz art. 26 ust. 2 ustawy.
3. Ze względu na wymagania dokładnościowe pomiaru wyróżnia się następujące grupy szczegółów terenowych:
1) I grupa - szczegóły terenowe jednoznacznie identyfikowalne w terenie, zachowujące długookresową niezmienność kształtu i położenia, w szczególności:
a) znaki i punkty graniczne,
b) znaki geodezyjne,
c) obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym elementy sieci uzbrojenia terenu, bezpośrednio dostępne do pomiaru;
2) II grupa:
a) szczegóły terenowe jednoznacznie identyfikowalne w terenie, których kształt i położenie nie zachowuje długookresowej niezmienności, w szczególności: budowle i urządzenia ziemne w postaci nasypów, wykopów, grobli, tam, wałów przeciwpowodziowych, rowów, kanałów oraz sztuczne zbiorniki wodne,
b) zakryte obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym zakryte elementy sieci uzbrojenia terenu,
c) elementy zagospodarowania terenu, w szczególności: parki, zieleńce, trawniki, place zabaw i wypoczynku, skwery, pojedyncze drzewa oraz boiska sportowe;
3) III grupa - szczegóły terenowe, których jednoznaczna identyfikacja w terenie jest utrudniona i zależna od oceny osoby wykonującej pomiar, takie jak:
a) kontury użytków gruntowych oraz odkrywki glebowe na potrzeby gleboznawczej klasyfikacji gruntów,
b) cieki i zbiorniki wodne o naturalnych liniach brzegowych,
c) oddziały leśne na obszarach lasów i parków narodowych.
§ 29. 1. Geodezyjny pomiar sytuacyjny wykonuje się w sposób zapewniający określenie położenia punktu sytuacyjnego względem najbliżej położonych punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz osnowy pomiarowej z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,10 m - w przypadku szczegółów terenowych I grupy;
2) 0,30 m - w przypadku szczegółów terenowych II grupy;
3) 0,50 m - w przypadku szczegółów terenowych III grupy.
31. 1. Przestrzenne obiekty liniowe oraz przestrzenne obiekty obszarowe w trakcie ich geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego podlegają generalizacji polegającej na:
1) przedstawieniu obiektów krzywoliniowych za pomocą linii łamanych;
2) przedstawieniu obiektów obszarowych za pomocą linii łamanych lub punktów;
3) pominięciu punktów wyznaczających obiekt, jeżeli nie spowoduje to zniekształcenia jego reprezentacji geometrycznej;
4) pomiarze przebiegu osi obiektu liniowego z jednoczesnym określeniem jego wymiaru poprzecznego.
2. Przy geodezyjnym pomiarze sytuacyjnym pomija się punkt sytuacyjny, jeżeli odchylenie tego punktu od linii wyznaczonej przez dwa sąsiednie pomierzone szczegóły terenowe nie przekracza:
1) w przypadku I grupy szczegółów terenowych - 0,10 m;
2) w przypadku II grupy szczegółów terenowych - 0,30 m;
3) w przypadku III grupy szczegółów terenowych - 0,50 m.
Cytat§ 73.
1. Jeżeli granica działki jest linią krzywą lub linią łamaną o nieutrwalonych punktach załamania, stopień generalizacji zależy od charakteru terenu, i tak:
a) dla terenów zurbanizowanych wychylenie linii granicznej od prostej łączącej najbliższe pomierzone punkty granicy - nie może być, większe od 0,1 m (po obu stronach sprostowanej granicy),
b) dla terenów rolnych - 0,2 m,
c) dla terenów rolnych na obszarach górskich i podgórskich - 0,5 m,
Cytat§ 4. Podstawowym elementem ewidencji jest przewód stanowiący liniowy fragment sieci uzbrojenia terenu określonego rodzaju.
Cytat§ 17. Po zakończeniu budowy poszczególnych obiektów budowlanych należy sporządzić geodezyjną inwentaryzację powykonawczą w celu zebrania aktualnych danych o przestrzennym rozmieszczeniu elementów zagospodarowania działki lub terenu.Rozp. w sprawie EGiB §46
Cytat§ 46. 1. Dane zawarte w ewidencji podlegają aktualizacji z urzędu lub na wniosek osób, organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 10 i 11.Rozp. w sprawie GESUT i ZUD §3
2. Z urzędu wprowadza się zmiany wynikające z:
1) prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, aktów normatywnych,
2) opracowań geodezyjnych i kartograficznych, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zawierających wykazy zmian danych ewidencyjnych,
3) dokumentacji architektoniczno-budowlanej gromadzonej i przechowywanej przez organy administracji publicznej,
4) ewidencji publicznych prowadzonych na podstawie innych przepisów.
Cytat§ 3. 1. Ewidencję zakładają i prowadzą starostowie oddzielnie dla każdej jednostki ewidencyjnej, o której mowa w przepisach dotyczących ewidencji gruntów i budynków, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
Cytat§ 61. 1. Geodezyjną inwentaryzację powykonawczą wykonuje się w celu:
1) ustalenia danych:
a) określających położenie i kształt wybudowanych obiektów budowlanych w państwowym systemie odniesień przestrzennych,
b) niezbędnych do wprowadzenia zmian w:
– bazie danych ewidencji gruntów i budynków - w zakresie użytków gruntowych oraz budynków,
– bazie danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu - w zakresie sieci uzbrojenia terenu,
– bazie danych, o której mowa w art. 4 ust. 1b ustawy - w zakresie budowli;
2) sporządzenia operatu geodezyjnego, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, w szczególności:
a) mapy obrazującej położenie i kształt obiektów budowlanych oraz sposób zagospodarowania i ukształtowania terenu po zakończeniu procesu budowlanego,
CytatArt. 4. 1. (uchylony).Rozp. prowadzenie krajowego systemu informacji o terenie
1a. Dla obszaru całego kraju zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych, obejmujące zbiory danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, dotyczące:
1) państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych;
2) ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości);
3) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu;
4) państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju;
5) państwowego rejestru nazw geograficznych;
6) ewidencji miejscowości, ulic i adresów;
7) rejestru cen i wartości nieruchomości;
obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:10 000-1:100 000, w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu;
9) obiektów ogólnogeograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:250 000 i mniejszych, w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu;
10) szczegółowych osnów geodezyjnych;
11) zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu.
1b. Dla terenów miast oraz zwartych zabudowanych i przeznaczonych pod zabudowę obszarów wiejskich zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500-1:5000, zharmonizowane z bazami danych, o których mowa w ust. 1a.
Cytat§ 5. 1. Dla obszaru powiatu zakłada się i prowadzi:
1) bazę danych szczegółowych osnów geodezyjnych,
2) bazę danych ewidencji gruntów i budynków,
3) bazę danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu,
4) bazę danych obiektów topograficznych objętych zakresem treści mapy zasadniczej,
5) bazę metadanych, obejmujących istniejące bazy danych i systemy, w odniesieniu do systemów informacji przestrzennej już funkcjonujących i danych o terenie tworzonych na obszarze powiatu, zawierającą informacje dotyczące: nazwy systemu, administratora lub dysponenta, zakresu tematycznego danych, dostępnego formatu danych, stanu aktualności, formy dostępu i statusu prawnego systemu
Cytat§ 9. 1. Uzgodnienie dokonywane jest na wniosek inwestora lub jego upoważnionego przedstawiciela.
CytatArt. 27. 1. Sieć uzbrojenia terenu podlega inwentaryzacji i ewidencji.Prawo Budowlane
2. Inwestorzy są obowiązani:
1) uzgadniać usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu z właściwymi starostami;
2) zapewnić wyznaczenie, przez jednostki uprawnione do wykonywania prac geodezyjnych, usytuowania obiektów budowlanych wymagających pozwolenia na budowę, a po zakończeniu ich budowy - dokonanie geodezyjnych pomiarów powykonawczych i sporządzenie związanej z tym dokumentacji.
3. Geodezyjne pomiary powykonawcze sieci podziemnego uzbrojenia terenu, układanej w wykopach otwartych, należy wykonać przed ich zakryciem.
CytatArt. 18. 1. Do obowiązków inwestora należy zorganizowanie procesu budowy, z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, a w szczególności zapewnienie:
1) opracowania projektu budowlanego i, stosownie do potrzeb, innych projektów,
2) objęcia kierownictwa budowy przez kierownika budowy,
3) opracowania planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
4) wykonania i odbioru robót budowlanych,
5) w przypadkach uzasadnionych wysokim stopniem skomplikowania robót budowlanych lub warunkami gruntowymi, nadzoru nad wykonywaniem robót budowlanych
- przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych.
2. Inwestor może ustanowić inspektora nadzoru inwestorskiego na budowie.
3. Inwestor może zobowiązać projektanta do sprawowania nadzoru autorskiego
Cytat§ 17. Po zakończeniu budowy poszczególnych obiektów budowlanych należy sporządzić geodezyjną inwentaryzację powykonawczą w celu zebrania aktualnych danych o przestrzennym rozmieszczeniu elementów zagospodarowania działki lub terenu.
§ 20. Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, sporządzona w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, powinna zawierać dane umożliwiające wniesienie zmian na mapę zasadniczą, do ewidencji gruntów i budynków oraz do ewidencji sieci uzbrojenia terenu.
§ 21. Wykonawca prac geodezyjnych przekazuje:
1) do ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej oryginał dokumentacji, o której mowa w § 20, w formie i zakresie przewidzianym odrębnymi przepisami,
2) kierownikowi budowy kopię mapy powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Cytat§ 28.
3. Ze względu na wymagania dokładnościowe pomiaru wyróżnia się następujące grupy szczegółów terenowych:
2) II grupa:
b) zakryte obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym zakryte elementy sieci uzbrojenia terenu,
Cytat§ 4. 1. Jeżeli do zasobu przyjęto operat techniczny zawierający informacje o obiekcie, stanowiącym brakujący fragment łączący istniejące obiekty w bazie danych, należy zmodyfikować wybrany istniejący obiekt, uwzględniając w geometrii nowo pomierzony fragment obiektu oraz pozostały fragment istniejącego obiektu w bazie danych. Zbędny obiekt należy usunąć (przechodzi do archiwum).
2. Powstały obiekt przyjmuje wartości atrybutów właściwe dla nowo dostarczonej wersji obiektu. Atrybut operat techniczny nowopowstałego obiektu przejmuje jednocześnie wszystkie wartości tego atrybutu pochodzące z tworzących go obiektów.
§ 5. 1. Jeżeli do zasobu przyjęto operat techniczny zawierający informacje o brakującym fragmencie obiektu istniejącego w bazie danych GESUT lub BDOT500, należy:
1) zmodyfikować przebieg obiektu w bazie danych, uwzględniając dostarczony fragment obiektu, jeżeli posiada on taki sam zestaw atrybutów; zmodyfikowany obiekt przyjmuje wartości atrybutów właściwe dla dostarczonego fragmentu obiektu;
2) wprowadzić do bazy danych dostarczony fragment obiektu jako nowy obiekt, jeżeli posiada on inne wartości atrybutów.
2. Jeżeli do zasobu przyjęto operat techniczny zawierający informacje o fragmencie obiektu istniejącego w bazie danych GESUT lub BDOT500, należy:
1) zmodyfikować przebieg obiektu w bazie danych, w zakresie dostarczonego fragmentu obiektu, jeżeli posiada on taki sam zestaw wartości atrybutów; zmodyfikowany obiekt przyjmuje wartości atrybutów właściwe dla dostarczonego fragmentu obiektu;
2) segmentować obiekt w bazie danych, w zakresie dostarczonego fragmentu obiektu, jeżeli posiada on inne wartości atrybutów; wydzielony fragment obiektu staje się nowym obiektem i przyjmuje wartości atrybutów właściwe dla dostarczonego fragmentu obiektu.
§ 6. 1. Zmiana wartości atrybutu dla całego obiektu skutkuje utworzeniem nowej wersji tego obiektu, w ramach trwającego nadal cyklu życia obiektu.
2. Zmiana wartości atrybutu dla fragmentu obiektu powoduje jego segmentację. W wyniku podziału istniejący obiekt kończy życie i zostaje usunięty (przechodzi do archiwum). Powstają nowe obiekty, które otrzymują właściwe wartości atrybutów. Atrybut operat techniczny dla nowo utworzonych obiektów otrzymuje nową wartość, zachowując jednocześnie wszystkie wartości tego atrybutu dla dotychczas istniejącego obiektu.
3. Modyfikacja geometrii obiektu w zakresie zmiany typu geometrii skutkuje utworzeniem nowej wersji tego obiektu w ramach trwającego nadal cyklu życia obiektu.
§ 7. 1. Obiekty pozostające w zależności topologicznej z innymi obiektami podlegają wzajemnie wymuszonej aktualizacji w granicach błędu położenia punktu obiektu, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy. W przypadku zależności topologicznej obiektów należących do różnych grup dokładnościowych lub należących do tej samej grupy dokładnościowej jako nadrzędny przyjmuje się przebieg obiektu, którego położenie określone zostało z wyższą dokładnością. O potrzebie wykonania tej czynności decyduje wykonawca podczas opracowywania wyników pomiarów wprowadzanych do roboczej bazy danych, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy.
2. Sąsiedztwo (koincydencja) węzłów nie powinno być mniejsze od 1,0 m dla obiektów klasy OBOP i mniejsze od wartości dwukrotnego błędu dokładności pomiaru, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy dla pozostałych obiektów bazy danych GESUT i BDOT500.
3. W celu zachowania topologii obiektów doprowadzamy do ich współliniowości bez dodawania do innego obiektu dodatkowych punktów (wierzchołków) i tworzenia węzłów.
Cytat§ 67. 1. Przy tworzeniu roboczej bazy danych porównuje się wartości współrzędnych punktów granicznych ustalonych na podstawie pomiaru z wartościami współrzędnych tych samych punktów uzyskanych przez wykonawcę z PZGiK.