Jakiś czas temu zadałam pytania WINGiKowi na temat rozporządzenia w sprawie standardów.
Poniżej zamieszczam moje pytania i odpowiedź na nie.
Goście nie mogą oglądać obrazków w postach, prosimy Zarejestrować się lub Zalogować

Goście nie mogą oglądać obrazków w postach, prosimy Zarejestrować się lub Zalogować

Goście nie mogą oglądać obrazków w postach, prosimy Zarejestrować się lub Zalogować

Goście nie mogą oglądać obrazków w postach, prosimy Zarejestrować się lub Zalogować

Żenujące
GGK trzeba wywieźć na taczce razem z całym Ministerstwem


//edit by support
poprawiłem tak by dało się oglądać na stronie 

Komisja jak wczoraj p. Cegielski, p. Kłopotek, p. Bielański, p. Brodnicki i chyba p. Wilczewski
Testy pisało 8 osób (z 17 lub 18 osób)
Testy zdali wszyscy

GIG: skończmy z ,,dniami wewnętrznymi" w PODGiK-ach

Geodezyjna Izba Gospodarcza wystosowała list do głównego geodety kraju Kazimierza Bujakowskiego, w którym prosi o interwencję w sprawie tzw. dni wewnętrznych nagminnie stosowanych w niektórych ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.

Praktyka ta polega na tym, że ośrodek, choć teoretycznie czynny, w określonym czasie nie przyjmuje interesantów. Czasem jest to jeden wybrany dzień w tygodniu, czasem są to określone godziny. Zdarzają się i takie przypadki, że ośrodek jest zamknięty przez kilka dni albo nawet tygodni. W niektórych powiatach jest to rozwiązanie permanentne, a w innych – ad hoc.

W tym czasie interesanci ośrodków (w szczególności przedsiębiorcy geodezyjni) są pozbawieni dostępu do materiałów geodezyjnych zgromadzonych w powiatowym zasobie. Nie są im ani wydawane kopie materiałów, ani nie mogą przeglądać oryginałów. Często niemożliwie jest również zgłoszenie roboty.

W ocenie Geodezyjnej Izby Gospodarczej takie praktyki są nie tylko niewłaściwe i nieuzasadnione, ale także niezgodne z prawem. – O ile rozwiązania takie stanowią bez wątpienia swoiste udogodnienie dla pracowników ośrodków, o tyle znacząco godzą w interes interesantów tychże jednostek, dla których obsługi urzędy te zostały powołane i który to interes niewątpliwie powinien być przeważający – czytamy w liście.

Powołując się na Prawo geodezyjne i kartograficzne, rozporządzenia wykonawcze do tego aktu, a także ustawę o pracownikach samorządowych, GIG przekonuje, że takie praktyki są niezgodne z prawem. Przepisy te nie dają bowiem starostom możliwości czasowego ograniczania dostępu do materiałów geodezyjnych. Co więcej, dni wewnętrzne można uznać za niezgodne z konstytucją. Stoją one bowiem w sprzeczności z zasadą rzetelności i sprawności działania instytucji publicznych.

– Administracja geodezyjna, która odwołuje się do praktyk dni i godzin pracy wewnętrznej, jest dokładnym zaprzeczeniem sprawnie działającej administracji. Poza tym za nierzetelną należy uznać administrację, która decydując się na wprowadzenie ww. praktyki, nie informuje o tym interesantów z odpowiednim wyprzedzeniem, narażając ich na niedogodności, a niejednokrotnie również na znaczne szkody majątkowe. Zawieszenie obsługi interesantów przez ośrodek naraża wykonawców, jak również inwestorów, na realne ryzyko niewywiązywania się z kontraktów w terminie – podsumowuje GIG.

żródło:  geoforum.pl (KLIK)

Powiedzcie mi, czy ktoś z Was zna/korzysta z programu TurboMap? Co to jest, czy jest trudny, jak wychodzi praca na nim w praktyce?
Podobno w naszym ośrodku będzie funkcjonował tenże program. Jak dotąd pracujemy na GeoMapie . Jak każdy program ma wady i zalety.

Ostatnio odkryłam tego fajny kanał, polecam, bo wiele w nim prawdy:
https://www.youtube.com/watch?v=EEm6lO0pSf0

Potrzebuję pomocy.
Wykonujemy teraz taką sporą robotę, mdcp pod światłowód. No i niestety przechodzimy przez teren PKP. Wczoraj odebrałam warunki techniczne dotyczące mdcp z Ośrodka Kolejowego w Lublinie. W nich mogę przeczytać min.
"Minimalny zakres opracowania mapy obejmującej układ torowy powinien wynosić po 75 m od osi przejścia danego urządzenia przez teren kolejowy. Przy aktualizacji mapy należy objąć pomiarem sprawdzającym układ torowy, jeżeli nie był mierzony w okresie 1 roku od daty zgłoszenia pracy.
Pomiar układu torowego powinien być oparty na min. osnowie szczegółowej III klasy. Pomiar toru należy wykonać osiowo w punktach odległych co:
50 m na prostej
20 m na łukach o promieniu ponad 400 m,
10 m na łukach o promieniu równym lub mniejszym od 400 m.
..... na prostej określamy "Z" wysokość prawego toku szynowego zgodnie z kilometracją linii.
.... Do pomiaru osi torów i rozjazdów należy zastosować poziomą łatę z lustrem dalmierczym wyznaczającym tę oś. Różnica między miarami kontrolnymi, a wartościami otrzymanymi ze współrzędnych w szczególności dla: długości rozjazdów, szerokości międzytorzy, miar czołowych budowli, odległości słupów trakcyjnych od osi torów nie mogą przekraczać +/- 2 cm."

W miejscu gdzie przechodzimy nie ma łuków, więc wiadomo pomiar co 50 m. Obszar minimalny bo 75 m w lewo i 75 m w prawo od przecięcia torów.
Tylko jak wygląda taki pomiar, co mierzymy??? Nigdy nie robiłam czegoś takiego i nie wiem.

Może ktoś to robił, chętnie podzlecę taki pomiar i opracowanie wyników.

Przewodniczący p. Łopaciuk
Do egzaminu przystąpiło 17 osób (2 zwolnione z testów). Do części opisowej dotarło 16 osób. Do ustnego dotarło 15 osób.
Pytania na zakres 1 (nie dosłownie)
1. Kalibracja mapy analogowej w skali 1:500.
2. Definicja mapy zasadniczej i jak się ją tworzy.
3. Zakładanie osnowy pomiarowej metodą precyzyjnego pozycjonowania metodą GNSS - opisać.

Może ktoś poda więcej info 

Przewodniczący komisji p. Cisek
Testy zdali wszyscy, dużo osób było zwolnionych

Pytania na zakres 2 (nie dosłownie)
1. Jak się ustala linię brzegu wód śródlądowych nie będących drogami wodnymi przy modernizacji.
2. Jakie dokumenty należy dołączyć do wniosku o podział nieruchomości wykonywany w celu wydzielenia działki niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego.
3. Kto może być stroną przy rozgraniczeniu i dlaczego.

Pytania na zakres 1 (nie dosłownie)
1. Jak często robimy sprawdzenie niwelatora podczas pomiarów osnowy szczegółowej. Opisać sposób sprawdzenia poziomowości osi celowej w niwelatorze.
2. Pomiar RTK co robimy przed i po. Gdzie możemy znaleźć dodatkowe informacje w sprawie pomiarów w oparciu o ASG-EUPOS.
3. Które budowle podlegają geodezyjnemu wytyczeniu i inwentaryzacji powykonawczej.
tyle na gorąco...

Skład komisji:
p. Cegielski - przewodniczący, p. Gąsiorowski, p. Rus, p. Kozłowski, p. Betka

Do egzaminu przystąpiło 15 osób (1 nie dojechała).
Testy zdali wszyscy (były osoby zwolnione). Testy standardowe, dużo pytań z KC i KPC.

Pytania na zakres 1 (nie dosłownie):
1. Gdzie udokumentowane są czynności geodety i jakie dokumenty dołącza się w trakcie budowy.
2. Nr porządkowe nieruchomości, kto ustala, prowadzi itd.
3. W jaki sposób edytuje się mapę zasadniczą i w jaki sposób edytuje się wydruk mapy zasadniczej.

Pytania na zakres 2 (nie dosłownie):
1. Porównanie opłat adiacenckich przy podziale i scaleniu i podziale.
2. Zasiedzenie - wszystko o nim - terminy, przypadki szczególne, kto orzeka, w jaki sposób sporządza się mapy do zasiedzenia.
3. Rozgraniczenie nieruchomości - kiedy rozstrzyga sąd.

Na budowie dużego zakładu przemysłowego inwestor ustanowił inspektora nadzoru inwestorskiego w zakresie prac geodezyjnych. Proszę podać, jakie elementy w zakresie tyczenia obiektów budowlanych, dróg wewnętrznych i sieci uzbrojenia technicznego terenu będą podlegały kontroli i jakie są prawa inspektora nadzoru w tym zakresie.

Zarys odpowiedzi
Zadaniem geodezyjnego wytyczania obiektów budowlanych w terenie jest zapewnienie tym obiektom przestrzennego usytuowania zgodnego z projektem, a w szczególności zachowanie przewidzianego w projekcie usytuowania wytyczanych obiektów względem sąsiednich obiektów istniejących i wznoszonych obiektów oraz względem granic działek, a także zapewnienie w projektowanych obiektach warunków geometrycznych i wymiarów projektowanych.
Przedmiotem kontroli w szczególności powinny zostać objęte między innymi wytyczenia:
- w odniesieniu do budynków oraz budowli i urządzeń przemysłowych - punktów określających położenie głównych osi obiektu, osi elementów łączących funkcjonalnie obiekt z pozostałymi obiektami jako całością, osie elementów konstrukcyjnych obiektu, punkty wysokościowe wyznaczające jednoznacznie poszczególne poziomy obiektu, w tym poziom zerowy,
- w odniesieniu do dróg wewnętrznych - charakterystyczne punkty osi drogi, skrzyżowania dróg, drogowe obiekty inżynierskie, urządzenia techniczno-drogowe,
- w odniesieniu do przewodów podziemnych, naziemnych i napowietrznych - osie tras określone punktami załamania w płaszczyźnie poziomej i pionowej, punkty rozgałęzień i podłączeń, osie ustawienia podpór.
Inspektor nadzoru inwestorskiego ma prawo:
- wydawać kierownikowi budowy lub kierownikowi robót geodezyjnych polecenia, potwierdzone wpisem do dziennika budowy, dotyczące usunięcia nieprawidłowości, a także odkrycie robót lub elementów zakrytych,
- żądać od kierownika budowy lub kierownika robót geodezyjnych dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadliwie wykonanych robót, a także wstrzymania dalszych robót budowlanych w przypadku gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie lub spowodować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę.

Podstawa prawna
Prawo budowlane z 1994 r - art. 26

Na czym polega bezpośredniego rzutowania przy pomiarach pionowości kominów. Jakie warunki musi spełniać w tym wypadku osnowa pomiarowa. Proszę opisać przebieg prac terenowych i co stanowi wynik pomiarów.

Zarys odpowiedzi
Metoda bezpośredniego rzutowania polega na wykorzystaniu płaszczyzny kolimacyjnej teodolitu do przenoszenia punktów obiektu na stałą bazę, którą stanowi łata niwelacyjna ustawiona poziomo i prostopadle do celowej.
Osnowę pomiarową stanowią równomiernie rozmieszczone wokół komina trzy wzajemnie widoczne stanowiska  obserwacyjne zastablilizowane w odległości min. 1,5H – 2H, gdzie H jest wysokością komina, przy zachowaniu warunku pochylenia lunety 30 do 45 stopni. Osnowę pomiarową stanowią również punkty orientujące i kontrolne.
Punkty kontrolowane należy obrać na obiekcie w sposób zapewniający ich jednoznaczną identyfikację, na tych samych poziomach celowania. Przed obiektem ustawia się poziomo łatę niwelacyjną (a w przypadku dużej szerokości dwie łaty) o znanej odległości od osi komina. Na wszystkich poziomach celuje się do obydwu tworzących w dwóch położeniach lunety, odczytując wartości na łacie niwelacyjnej.
Wyniki odczytów uśrednia się otrzymując Oś średnią obiektu na każdym poziomie. Wektor wychylenia (P) otrzymujemy z rozwiązania proporcji d/p=D/P: gdzie  d – odległość łaty do osi obiektu, p – różnica odczytów osi średnich na poszczególnych poziomach, D – wysokość danego poziomu.
Opracowanie wyników wykonuje się metodą Lenge'a polegająca na graficznym wyznaczeniu wektorów wychyleń będących punktami przecięcia wektorów wyznaczonych z każdego stanowiska (w przypadku powstania trójkątów błędów – środek ciężkości trójkąta). Dodatkowo, w celu zobrazowania wychyleń komina na poszczególnych poziomach wykonuje się przekrój pionowy wychylenia osi komina w płaszczyźnie największego wychylenia.
Podstawa prawna
Wytyczne wykonania pomiarów kominów i konstrukcji stalowych Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego 1973 r.

Proszę podać jakie zasady obowiązują przy dowiązaniach do obowiązującego układu państwowego poziomej osnowy realizacyjnej o jednolitym charakterze i konstrukcji na całym obszarze realizacji inwestycji (układ lokalny) oraz jakie są kryteria oceny dokładności wyznaczenia poziomej osnowy realizacyjnej.

Zarys odpowiedzi
Przy przeliczeniu współrzędnych lokalnych punktów osnowy realizacyjnej na współrzędne państwowe należy kierować się zachowaniem niezmienności wzajemnego położenia punktów sieci realizacyjnej. Jeżeli punkty nawiązania reprezentują sieć klasy niższej od klasy osnowy realizacyjnej, to kąt skręcenia oraz wielkość przesunięć układu lokalnego sieci w stosunku do układu państwowego należy obliczyć na podstawie, co najmniej trzech punktów wspólnych (obecnie może być to zrealizowane metodami GPS).
Kryteria oceny dokładności poziomej osnowy realizacyjnej odnoszą się do analizy wyrównania w układzie lokalnym natomiast  dokładność współrzędnych punktów w układzie państwowym zależy od sposobu dowiązania i dokładności punktów nawiązania.
Za główne kryterium oceny dokładności poziomej osnowy realizacyjnej należy przyjmować średni błąd po wyrównaniu metodą najmniejszych kwadratów, położenia punktów
Dokładność wyznaczenia osnowy realizacyjnej powinna zapewniać błąd tyczenia ?mt=Mt/r
w którym:
r – współczynnik, którego wartość zależy od wymaganego prawdopodobieństwa poprawności wytyczenia oraz stopnia przypadkowości błędów tyczenia (przy normalnym rozkładzie błędów tyczenia, gdy należy uzyskać prawdopodobieństwo poprawności wyniku tyczenia Pt=0,9973, przyjmuje się współczynnik r=3 lub odpowiednio r=2,5 przy Pt=0,9876 i r=2 przy Pt=0,9545. W przypadku występowania warunków pomiarów wskazujących na możliwość odbiegania rozkładu błędów tyczenia od rozkładu normalnego, należy przyjmować r=4. Wartość współczynnika określa wykonawca pomiarów)
Mt – graniczny błąd tyczenia ustalany przez wykonawcę na podstawie wzoru Mt<Kxdl
gdzie
K – parametr określający jaką częścią granicznej odchyłki dl może być graniczny błąd wytyczenia (od 0,4 przy wysokim stopniu ważności przedmiotu tyczenia do 0,1 przy niskim stopniu ważności. W przypadku, gdy mimo wysokiego stopnia ważności wyniku tyczenia nie jest możliwe dopuszczenie małej wartości parametru K (konieczne jest złagodzenie wymaganej dokładności tyczenia), można podwyższyć wartość K. Niezbędne jest wówczas odpowiednie podwyższenie dokładności wykonania czynności budowlano-montażowych. Wartość parametru K powinna być ustalona przez projektanta obiektu lub przez inspektora nadzoru budowlanego oraz skonsultowana pod względem geodezyjnym).
Dl – graniczna odchyłka usytuowania tyczonego elementu obiektu.
Podstawa prawna
Rozp. MSWiA w sprawie standardów §52, 53

Jeden z budynków spółdzielni mieszkaniowej został wybudowany na 3 działkach, z których każda ma różny okres użytkowania wieczystego. Jakie działania należałoby podjąć, aby lokatorzy mogli uzyskać prawo własności lokali w tym budynku?

Zarys odpowiedzi
Spółdzielnia może żądać od Skarbu Państwa lub gminy (zależnie od tego, kto jest właścicielem gruntu), aby w drodze aneksu do umów o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste ujednolicić te okresy przez przyjęcie terminu uśrednionego. Należy tutaj zwrócić uwagę, że jeśli uśrednienie terminu miałoby prowadzić do tego, że okres użytkowania danej działki przekroczyłby okres 99 lat (max. okres użytkowania wieczystego), to wówczas należy zrezygnować z takiego sposobu ujednolicenia okresów użytkowania wieczystego i sprowadzić je wszystkie do okresu najkrótszego. Jednak ten najkrótszy okres winien umożliwić wystąpienie o przedłużenie okresu użytkowania ponad 99 lat czego można dokonać jedynie w okresie ostatnich 5 lat przed upływem tego okresu.
Następnie należałoby dokonać połączenia tych działek ewidencyjnych i podziału nieruchomości w celu wydzielenia działki niezbędnej do prawidłowego korzystania z budynku a także wydzielenia części wspólnych dla mieszkańców spółdzielni, lub przeznaczonych do odrębnego wykorzystywania.

Podstawa prawna:
Kodeks Cywilny art. 236
Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych Art. 35 i 41

Wspólnota gruntowa ma powierzchnię 10 ha. Proszę obliczyć wielkość udziałów w tej wspólnocie dla następujących uprawnionych:
osoba A - posiada 1 ha gruntów w tej samej miejscowości
osoba B - posiada 4 ha gruntów z czego 2 ha w tej samej miejscowości a 2 ha w gminie sąsiedniej
osoba C - posiada 10 ha gruntów z czego 3 ha w tej samej miejscowości a 7 ha w odległej o 49 km miejscowości położonej w innym powiecie
osoba D - posiada 1 ha gruntów w tej samej miejscowości
osoba E - posiada 1 ha gruntów w tej samej miejscowości

Odpowiedź poprawna
Wielkości udziałów wynoszą:
A=3/20, B=6/20, C=5/20, D=3/20, E=3/20

A oto sposób obliczenia tych udziałów:
- połowę wspólnoty dzieli się w częściach równych (5ha:5 uprawnionych = po 1ha)
- drugą połowę - proporcjonalnie dla obszarów posiadanych gruntów położonych w tej samej lub sąsiedniej gminie:
(A=1ha, B=4ha, C=3ha, D=1ha, E=1ha Razem 10 ha czyli ta część wynosi odpowiednio:
A=(0,1 z 5 ha)=0,5ha, B=(0,4 z 5ha)=2,0ha, C=(0,3 z 5ha)=1,5ha, D=(0,1 z 5ha)=0,5ha, E=(0,1z 5ha)=0,5ha)
Łączne udziały wynoszą:
A=1,5ha=3/20
B=3,0ha=6/20
C=2,5ha=5/20
D=1,5ha=3/20
E=1,5ha=3/20

Brak w zarysie podstawy prawnej... ale wiadomo że chodzi o ustawę o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych z 1963 r

 Jakie pomiary sprawdzające należy wykonać w przypadku adaptacji wyników pomiaru osnów dawnych? Proszę podać jakimi metodami wyznacza się punkty osnowy pomiarowej.

Zarys odpowiedzi
W przypadku adaptacji wyników pomiarów z osnów dawnych do nowo mierzonej osnowy pomiarowej należy dokonać pomiaru sprawdzającego, obejmującego pomiar wybranych boków i kątów, przy czym różnice pomiędzy pomiarem sprawdzającym a pierwotnym powinny być mniejsze/równe średnim błędom pomiaru boków 0,01 m + 0,01 m/km i kątów 0,0030 ^g
Punkty osnowy pomiarowej wyznacza się z zasady metodami:
a) poligonizacji (ciągi sytuacyjne)
b) aerotriangulacji
c) wcięć kątowych, liniowych i kątowo-liniowych
d) sieci modularnych
e) precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS
Na bokach sieci osnowy szczegółowej można zakładać punkty posiłkowe, stanowiące początek lub koniec ciągu sytuacyjnego lub linii pomiarowej.
Linie pomiarowe służące do pomiaru szczegółów terenowych II i III grupy dokładnościowej metodą domiarów prostokątnych mogą być oparte na punktach sytuacyjnych I grupy dokładnościowej, jednoznacznie zidentyfikowanych w terenie i na mapie lub na zdjęciu fotogrametrycznym.

Podstawa prawna:
Rozp. MSWiA w spr. standardów z 09.11.2011 r. §17

[1] Proszę podać w jakich przypadkach i w jakim celu zakłada się poziomą i wysokościową osnowę realizacyjną

Zarys odpowiedzi
Osnowę realizacyjną zakłada się, gdy:
1) bezpośrednio z istniejącej poziomej osnowy geodezyjnej i osnowy pomiarowej nie można dokonać tyczenia;
2) dokładność istniejącej poziomej osnowy geodezyjnej i osnowy pomiarowej jest zbyt niska do potrzeb inwestycji;
3) istniejąca pozioma osnowa geodezyjna i osnowa pomiarowa podczas realizacji inwestycji może zostać zniszczona.
Poziome i wysokościowe osnowy realizacyjne są przeznaczone do wykonywania pomiarów geodezyjnych związanych z projektowaniem, budową oraz eksploatacją zakładów
i obiektów budowlanych.
Pozioma osnowa realizacyjna może być wykorzystywana do:
1) powiązania tyczonego obiektu z otaczającym go terenem i jego uzbrojeniem,
2) lokalizacji obiektów i urządzeń,
3) wyznaczenia położenia punktów osnów budowlano-montażowych,
4) wykonywania pomiarów kontrolnych,
5) a w miarę możliwości do:
- powykonawczych pomiarów inwentaryzacyjnych
- pomiarów przemieszczeń i odkształceń obiektu budowlanego.
Wysokościowa osnowa realizacyjna jest przeznaczona do następujących celów:
1) wyznaczenia wysokości reperów roboczych,
2) wyznaczenia wysokości charakterystycznych punktów realizowanych obiektów,
3) wykonywania pomiarów kontrolnych,
4) wykonywania pomiarów inwentaryzacyjnych,
5) wykonywania pomiarów przemieszczeń i odkształceń budowli i jej elementów konstrukcyjnych oraz podłoża.

Podstawa prawna:
Rozp. MGPiB w spr. rodzaju i zakresu opr. z 21.02.1995 r. §8, 10
Rozpm MSWiA w spr. standardów z 09.11.2011 r §52, 53

[1] Jakie opracowanie geodezyjno-kartograficzne jest podstawą sporządzenia projektu sieci uzbrojenia terenu i według jakich zasad jest wykonywane.

Zarys odpowiedzi
Projekt sieci sporządza się na aktualnej mapie, wykonanej według zasad obowiązujących przy sporządzaniu map do celów projektowych zgodnie z Rozp. MGPiB z 21.02.1995 r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie zawierającej dodatkowo przebieg projektowanych sieci uzbrojenia terenu uzgodnionych dotychczas przez starostę oraz położenie znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych.
W przypadkach, gdy może to mieć znaczenie dla realizacji projektu należy wykazać rodzaj i zakres służebności gruntowych.

Podstawa prawna:
Rozp. MRRiB z 2.04.2001 r w sprawie geodezyjnej sieci uzbrojenia terenu i ZUD §9
Rozp. MGPiB z 21.02.1995 w sprawie rodzaju i zakresu opracowań.... Rozdział 2
Rozp. MSWiA z 09.11.2011 w sprawie standardów §80 ust. 4

Proszę podać jaka zasada jest stosowana gdy teren przewidziany do opracowania mapy do celów projektowych położony jest na obszarze kilku województw
a) przy zgłaszaniu pracy geodezyjnej
b) przy ustalaniu i wnoszeniu opłaty za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu.

Zarys odpowiedzi:
Ad. a) Wykonawca zgłasza prace we właściwym miejscowo i rzeczowo ośrodku przed przewidywanym terminem rozpoczęcia tych prac. Jeżeli opracowywany obiekt jest położony na obszarze kilku województw, zgłoszenie pracy wykonawca składa w powiatowym ośrodku, na którego terenie występuje największa część obiektu. Po jego potwierdzeniu kopię zgłoszenia pracy wykonawca składa w pozostałych ośrodkach.
Ad. b) Jeżeli opracowywany obiekt jest położony na obszarze kilku gmin, powiatów lub województw, wysokość opłaty ustala się dla całego obiektu. Wysokość opłaty dla całego obiektu określa ośrodek na terenie, którego występuje największa część obiektu (w którym dokonywaliśmy zgłoszenia pracy geodezyjnej). Oplata jest wnoszona do właściwego terenowo ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej proporcjonalnie do wielkości części obiektów położonych na terenie tych gmin, powiatów lub województw, (tam gdzie składaliśmy kopię zgłoszenia) z wyłączeniem opłat za opracowania zgłaszane do centralnego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, które nie podlegają podziałowi i w całości są przekazywane do Centralnego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.
Podstawa prawna
a) Rozp. MRRiB z 166.07.2001 r w sprawie zgłaszania prac... §3
b) Ropz. MI z 19.02.2004 r w sprawie wysokości opłat... (Zał. 1 pkt 9.5)

PODAJ I SCHARAKTERYZUJ PODSTAWOWE METODY POMIARU BEZPOŚREDNIEGO I PRZEDSTAWIENIA RZEŹBY TERENU NA MAPIE
Standardy

Cytat§ 37. Geodezyjne wysokościowe pomiary terenowe wykonuje się metodami:
  1)   niwelacji geometrycznej;
  2)   niwelacji trygonometrycznej;
  3)   niwelacji satelitarnej;
  4)   skaningu laserowego.
§ 38. Geodezyjny wysokościowy pomiar terenowy dotyczący ukształtowania terenu, w zależności od celu, jakiemu ma służyć, i stopnia zróżnicowania form terenowych, wykonuje się w technologii:
  1)   niwelacji punktów rozproszonych;
  2)   niwelacji profilów;
  3)   niwelacji siatkowej;
  4)   tachimetrii.
§ 39. Wykonując niwelację punktów rozproszonych, określa się wysokości szczegółów terenowych metodą niwelacji geometrycznej z równoczesnym wyznaczeniem metodą biegunową współrzędnych prostokątnych płaskich w państwowym systemie odniesień przestrzennych, z zachowaniem następujących warunków:
  1)   błąd średni pomiaru odległości ? 0,20 m;
  2)   długości celowych ? 150 m;
  3)   błąd średni pomiaru wysokości instrumentu ? 0,01 m.
§ 40. 1. Dokonując niwelacji profilów, lokalizację przekrojów poprzecznych na obiekcie objętym pomiarem dostosowuje się do warunków terenowych i zaleceń projektanta, przy czym:
  1)   odległość między przekrojami poprzecznymi nie może być większa niż 100 m;
  2)   odległość między pikietami na przekroju poprzecznym nie może być większa niż 25 m.
2. Odległość między pikietami na przekroju podłużnym nie może być większa niż 50 m.
§ 41. 1. Przy wykonywaniu niwelacji siatkowej punkty siatki podlegają markowaniu, o ile nie są trwałymi szczegółami terenowymi.
2. Niwelację siatkową stosuje się na terenach niezabudowanych płaskich lub o jednolitym nachyleniu w przypadkach, gdy potrzebne jest regularne rozmieszczenie punktów wysokościowych na mierzonym terenie.
3. Budowę siatki przeprowadza się w dwóch etapach:
  1)   wyznaczenie figury lub figur podstawowych;
  2)   wyznaczenie figur zapełniających.
4. Wierzchołki figur podstawowych wyznacza się w terenie w oparciu o istniejące punkty poziomej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy sytuacyjnej z błędem nieprzekraczającym 0,50 m, markując punkty wierzchołkowe, które należy zaniwelować w nawiązaniu do istniejącej wysokościowej osnowy geodezyjnej oraz pomiarowej osnowy wysokościowej.
5. Rozwinięciem figury podstawowej są figury zapełniające, przy których ustalaniu powierzchnia terenu objęta jedną figurą powinna być zbliżona do płaszczyzny, a długość boku nie powinna przekraczać 100 m.
6. Charakterystyczne punkty rzeźby terenu położone wewnątrz figur zapełniających wyznacza się jako punkty dodatkowe.
§ 42. 1. Wykonując tachimetrię, określa się wysokości szczegółów terenowych metodą niwelacji trygonometrycznej z równoczesnym wyznaczeniem metodą biegunową współrzędnych prostokątnych płaskich w państwowym systemie odniesień przestrzennych, z zachowaniem następujących warunków:
  1)   błąd średni pomiaru odległości ? 0,10 m;
  2)   błąd średni pomiaru kąta pionowego ? 0,0030g;
  3)   długości celowych ? 250 m;
  4)   błąd średni pomiaru wysokości instrumentu i tarczy celowniczej ? 0,01 m.
2. Przy pomiarach tachimetrycznych należy wyeliminować błąd miejsca zera koła pionowego.

Oczywiście rzeźbę przedstawiamy na mapie w postaci warstwic lub rzędnych terenu.

czy o to chodzi?