Aktualności:

Forum w trakcie prac modernizacyjnych

Menu główne
Menu

Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.

Pokaż wiadomości Menu

Wiadomości - Grando006

#1
Egzaminy / Odp: egzamin 11 czerwca 2014
Środa 11 Czerwiec 2014, 20:46:05
Chodziło o podziały z urzędu działek o nieuregulowanym stanie prawnym odp w GN art 97a a przpadki to wszystkie spec ustawy, podziały pod drogi, koleje, lotniska itp
Mi niestety się dzisiaj nie udało
#2
Egzaminy / Odp: egzamin 11 czerwca 2014
Wtorek 10 Czerwiec 2014, 18:56:19
Z tego co pamiętam na zakres I jak zdawałem to pozwalali mieć vademecum i wydrukowane ustawy, rozporządzenia i instrukcje. O żadnych innych publikacjach nie było mowy.

To widzimy się rano
Pozdrawiam
#3
Egzaminy / Odp: egzamin 17 marca 2014
Piątek 06 Czerwiec 2014, 13:04:04
Cytat: hionek w Piątek 21 Marzec 2014, 11:36:33
Moje pytania z egzam. ustnego z zakresu nr 2:
- czy w trakcie wznawiania znaków gr/wyznaczania punktów gr. można podpisać ugodę? OCZYWIŚCIE NIE
- rozgraniczenie z wodami(zasady, wydanie decyzji)?
- podziały nieruchomości rolnej i leśnej a przeznaczenie w planie?
- co to jest jednostka rejestrowa gruntów, jednostka ewidencyjna oraz grupa rejestrowa?

ogólnie pytania były bardzo łatwe, komisja przyjazna (życzę każdemu takiej).
Bardzo dziękuję forum i miłym osobom na egzaminie za wytłumaczenie pewnych aspektów z zakresu nr 2 :)

Ad1. odp. NIE
Art. 39. Wznowienie znaków granicznych
1. Przesunięte, uszkodzone lub zniszczone znaki graniczne, ustalone uprzednio, mogą być wznowione bez przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia. Jeżeli jednak wyniknie spór co do położenia znaków, strony mogą wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy.
2. Wznowienia znaków granicznych dokonują, na zlecenie zainteresowanych, podmioty prowadzące działalność gospodarczą i inne jednostki, o których mowa w art. 11 podmioty wykonujące prace geodezyjne i kartograficzne,
3. O czynnościach wznowienia znaków granicznych zawiadamia się zainteresowane strony. Do zawiadomień stosuje się przepisy art. 32 wezwanie do stawienia się na gruncie, ust. 1-4.
4. Z czynności wznowienia znaków granicznych sporządza się protokół.
5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przy wyznaczaniu punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków.

Prawo geodezyjne i kartograficzne
Dz.U.2010.193.1287 t.j. - Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne

Ad2.
Art. 15. Linia brzegu i zasady jej ustalania
1. Linię brzegu dla cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia, którą ustala się według średniego stanu wody z okresu co najmniej ostatnich 10 lat.
2. Linię brzegu ustala, w drodze decyzji, na wniosek mającego interes prawny lub faktyczny:
1)   właściwy terenowy organ administracji morskiej - dla morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz wód morza terytorialnego;
2)   właściwy marszałek województwa - dla wód granicznych oraz śródlądowych dróg wodnych;
3)   właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej - dla pozostałych wód.
3. Podstawę ustalenia linii brzegu stanowi dostarczony przez wnioskodawcę projekt rozgraniczenia gruntów pokrytych wodami od gruntów przyległych, który, z zastrzeżeniem ust. 4, zawiera:
1)   opis uwzględniający oznaczenie wnioskodawcy, ze wskazaniem jego siedziby i adresu, przyjęty sposób ustalenia projektowanej linii brzegu, ustalenie stanu prawnego nieruchomości objętych projektem z oznaczeniem właścicieli wraz ze wskazaniem ich siedziby i adresu oraz stan stosunków wodnych na gruntach przylegających do projektowanej linii brzegu;
2)   mapę inwentaryzacji powykonawczej budowli regulacyjnych lub zaktualizowaną kopię mapy zasadniczej, w skali, w jakiej jest sporządzony projekt regulacji wód śródlądowych, lub w skali 1:500, 1:1.000, 1:2.000 albo 1:5.000, z wykazaniem:
a)   punktów stałych osnowy poziomej nawiązanych do sieci państwowej,
b)   granicy stałego porostu traw,
c)   krawędzi brzegów, przymulisk, odsypisk i wysp,
d)   proponowanej linii brzegu.

4. Organ, o którym mowa w ust. 2, może, w drodze decyzji, zwolnić wnioskodawcę, na jego wniosek, z obowiązku zawarcia w projekcie niektórych informacji, o których mowa w ust. 3.
5. Jeżeli krawędź brzegu jest wyraźna, linia brzegu biegnie tą krawędzią.
6. Jeżeli krawędź brzegu nie jest wyraźna, linia brzegu biegnie granicą stałego porostu traw, a jeżeli granica stałego porostu traw leży powyżej stanu wody, o którym mowa w ust. 1 - linią przecięcia się zwierciadła wody przy tym stanie z gruntem przyległym.
7. Jeżeli brzegi wód są uregulowane, linia brzegu biegnie linią łączącą zewnętrzne krawędzie budowli regulacyjnych, a przy plantacjach wikliny na gruntach uzyskanych w wyniku regulacji - granicą plantacji od strony lądu.
8. Decyzja ustalająca linię brzegu obejmuje swym zakresem odcinek i brzegi cieku naturalnego objęte projektem regulacji.
9. Jeżeli ustalenie linii brzegu jest konieczne w związku z wykonaniem urządzeń wodnych lub kształtowaniem nowych koryt cieków naturalnych, postępowanie w sprawie ustalenia linii brzegu przeprowadza się łącznie z postępowaniem w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego.
10. Decyzja o ustaleniu linii brzegu może być wydana po uzyskaniu przez zakład pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie niecierpiących zwłoki budowli regulacyjnych.
10a. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 9 i 10, jest organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.
11. W przypadku zmiany linii brzegu decyzja, o której mowa w ust. 2, może być zmieniona w trybie i na zasadach właściwych dla jej wydania.
12. Jeżeli ustalenie linii brzegu następuje w związku z trwałym zajęciem przez wody płynące lub wody morskie, w sposób naturalny, gruntu niestanowiącego własności właściciela wody, koszty projektu, o którym mowa w ust. 3, ponosi właściciel wody.

Art. 15a. Rozgraniczanie gruntów
1. Rozgraniczenia gruntów, które były pokryte wodami przed wykonaniem urządzenia wodnego, od pozostałych gruntów dokonuje, na wniosek właściciela wody lub właściciela gruntu sąsiadującego, w drodze decyzji, właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej.
2. Dokonując rozgraniczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 15 linia brzegu i zasady jej ustalania, z tym że podstawą rozgraniczenia jest dokumentacja sporządzona dla potrzeb wykonania urządzenia wodnego, a w przypadku jej braku - dostępne materiały archiwalne.
3. W przypadku braku dokumentacji umożliwiającej dokonanie rozgraniczenia, o którym mowa w ust. 1, jako grunt pokryty wodami powierzchniowymi w granicach urządzenia wodnego wyznacza się obszar niezbędny dla zachowania ciągłości cieku, w przypadku likwidacji tego urządzenia, przyjmując parametry koryta cieku powyżej i poniżej urządzenia, a w przypadku jezior podpiętrzonych - rzędne wody sprzed piętrzenia.


Prawo wodne
Dz.U.1997.140.940 - Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne

Ad.3
Dział III. Wykonywanie, ograniczanie lub pozbawianie praw do nieruchomości
Rozdział 1. Podziały nieruchomości
Art. 92. Wyłączenie przedmiotowe
1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne, chyba że dokonanie podziału spowodowałoby konieczność wydzielenia nowych dróg niebędących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych albo spowodowałoby wydzielenie działek gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha.
2. Za nieruchomości wykorzystywane na cele rolne i leśne uznaje się nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości jako użytki rolne albo grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, a także wchodzące w skład nieruchomości rolnych użytki kopalne, nieużytki i drogi, jeżeli nie ustalono dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Art. 93. Dopuszczalność podziału nieruchomości
2a. Podział nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego wykorzystywanych na cele rolne i leśne, powodujący wydzielenie działki gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha, jest dopuszczalny, pod warunkiem że działka ta zostanie przeznaczona na powiększenie sąsiedniej nieruchomości lub dokonana zostanie regulacja granic między sąsiadującymi nieruchomościami. W decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości określa się termin na przeniesienie praw do wydzielonych działek gruntu, który nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna. Przepisu nie stosuje się w przypadku podziałów nieruchomości, o których mowa w art. 95 cel podziału nieruchomości,

Ustawa o gospodarce nieruchomościami
Dz.U.2014.0.518 t.j. - Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami

Ad.4

§ 13. Jednostka rejestrowa gruntów
1. Działki położone w granicach jednego obrębu, wchodzące w skład jednej nieruchomości, tworzą jednostkę rejestrową gruntów.
2. Odrębną jednostkę rejestrową gruntów tworzą również położone w granicach jednego obrębu:
1)   działki stanowiące część nieruchomości, jeżeli:
a)   związane jest z nimi inne niż własność prawo rzeczowe,
b)   zostały przekazane w zarząd lub trwały zarząd,
c)   wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,
2)   działki o nieuregulowanym stanie prawnym, stanowiące przedmiot odrębnego władania,
3)   działki stanowiące część nieruchomości, będące przedmiotem umowy dzierżawy.

§ 6. Jednostka ewidencyjna
1. Jednostkę ewidencyjną stanowi obszar gruntów położonych w granicach administracyjnych gminy, a w przypadku gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta - również w granicach administracyjnych miasta.
2. W miastach, w których utworzone zostały dzielnice, jako jednostki pomocnicze gminy, jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub kilku sąsiadujących ze sobą dzielnic.
3. Jednostkę ewidencyjną określa nazwa własna oraz identyfikator krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju, prowadzonego na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

§ 17. Grupy rejestrowe podmiotów ewidencyjnych
Ustala się następujące grupy rejestrowe właścicieli nieruchomości i władających, o których mowa w § 10, ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2, zwanych dalej "podmiotami ewidencyjnymi":
1)   grupa 1 - Skarb Państwa, jeżeli nie występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
2)   grupa 2 - Skarb Państwa, jeżeli występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
3)   grupa 3 - jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe osoby prawne,
4)   grupa 4 - gminy i związki międzygminne, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
5)   grupa 5 - gminy i związki międzygminne, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
6)   grupa 6 - jednoosobowe spółki jednostek samorządu terytorialnego i inne osoby prawne, których organami założycielskimi są organy samorządu terytorialnego,
7)   grupa 7 - osoby fizyczne,
8)   grupa 8 - spółdzielnie,
9)   grupa 9 - kościoły i związki wyznaniowe,
10)   grupa 10 - wspólnoty gruntowe,
11)   grupa 11 - powiaty i związki powiatów, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
12)   grupa 12 - powiaty i związki powiatów, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
13)   grupa 13 - województwa, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
14)   grupa 14 - województwa, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,
15)   grupa 15 - spółki prawa handlowego i inne podmioty ewidencyjne niewymienione w pkt 1-14.

§ 18. Podgrupy podmiotów posiadających prawa do nieruchomości

Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków
Dz.U.2001.38.454 - Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków

#4
Egzaminy / Odp: egzamin 11 czerwca 2014
Poniedziałek 02 Czerwiec 2014, 08:58:00
Ja mam zakres II 9.00 sala B, D XIIp - przewodniczący p. Cegielski
#5
To i ja się dołączę do podziękowań  ;D 10.04.2013r - zakres I - wynik pozytywny.
#6
Egzaminy / Odp: egzamin 10 kwietnia 2013
Czwartek 11 Kwiecień 2013, 07:50:18
Pytania jakie pojawiły się na ustnych:
1. Proszę opisać sposób i dokładność tyczenia przewodu ciepłowniczego śr 175mm składającego się dwóch rur oraz co mierzymy przy inwentaryzacji rury od wody (chodziło o pomiar wysokościowy)?
2. Wymienić metody pomiarów szczegółów I grupy oraz dokładnie jakie elementy mierzy się przy metodzie biegunowej?
3. Zakładanie pomiarowej osnowy wysokościowej, jakimi metodami i z jaką dokładnością, opisać jak pozyskujemy wysokości przy metodzie GNSS?
4. Jak się zakłada bazę GESUT, kto zakłada i jak i gdzie jest zatwierdzana?

Byłoby na tyle, komisja była przyjaźnie nastawiona i jakoś poszło

Wielkie podziękowania dla admina forum, który dzielnie nam towarzyszył oraz pozdrowienia dla kolegów i koleżanek z egzaminu :)
#7
Egzaminy / Odp: egzamin 20 grudnia 2012
Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 20:01:57
Cytat: aneczka843 w Piątek 21 Grudzień 2012, 12:13:31
pomiar i kontrola ronda

§ 4. 1. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe wykonuje się w oparciu o punkty poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej.
2. W przypadku gdy gęstość punktów osnów geodezyjnych jest niewystarczająca do wykonania geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego lub wysokościowego, osnowy te uzupełnia się punktami osnów pomiarowych.

§ 29. 1. Geodezyjny pomiar sytuacyjny wykonuje się w sposób zapewniający określenie położenia punktu sytuacyjnego względem najbliżej położonych punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz osnowy pomiarowej z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,10 m — w przypadku szczegółów terenowych I grupy; - np. krawężniki
2) 0,30 m — w przypadku szczegółów terenowych II grupy; - np chodniki, skarpy, rowy
3) 0,50 m — w przypadku szczegółów terenowych III grupy.

3. Przy pomiarze szczegółów terenowych I grupy wykonuje się pomiar kontrolny polegający na:
1) drugim, niezależnym wyznaczeniu położenia szczegółów lub
2) pomiarze odległości pomiędzy dwoma punktami sytuacyjnymi objętymi pomiarem (miary czołowe), lub
3) pomiarze odległości pomiędzy punktem objętym pomiarem a innym punktem wyznaczonym z dokładnością właściwą dla szczegółów terenowych I grupy.

§ 31. 1. Przestrzenne obiekty liniowe oraz przestrzenne obiekty obszarowe w trakcie ich geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego podlegają generalizacji polegającej na:
1) przedstawieniu obiektów krzywoliniowych za pomocą linii łamanych;
2) przedstawieniu obiektów obszarowych za pomocą linii łamanych lub punktów;
3) pominięciu punktów wyznaczających obiekt, jeżeli nie spowoduje to zniekształcenia jego reprezentacji geometrycznej;
4) pomiarze przebiegu osi obiektu liniowego z jednoczesnym określeniem jego wymiaru poprzecznego.
2. Przy geodezyjnym pomiarze sytuacyjnym pomija się punkt sytuacyjny, jeżeli odchylenie tego punktu od linii wyznaczonej przez dwa sąsiednie pomierzone szczegóły terenowe nie przekracza:
1) w przypadku I grupy szczegółów terenowych — 0,10 m;
2) w przypadku II grupy szczegółów terenowych — 0,30 m;
3) w przypadku III grupy szczegółów terenowych — 0,50 m.

§ 32. Geodezyjne sytuacyjne pomiary terenowe
wykonuje się metodami:
1) biegunową;
2) ortogonalną (domiarów prostokątnych);
3) wcięć: a) kątowych, b) liniowych, c) kątowo-liniowych;
4) precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS.

Ma ktoś inny pomysł na to pytanie?
#8
Pytania ustne / Odp: [zakres 1] RUDA
Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 17:48:33
Cytat: RUDA w Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 15:41:40
Witam

moje pytania na ustnym ZAKRES I:

- przy pomiarze GPS jak dokonujemy kontroli
- ochrona znaków geodezyjnych
- jak sprawdzamy pomiar
- wyrównanie osnowy

Ad.1.
§ 12. 1. Przed rozpoczęciem lub w trakcie każdej
sesji pomiarowymi technikami kinematycznymi RTK
oraz RTN wykonuje się pomiar kontrolny na co najmniej
dwóch punktach poziomej osnowy geodezyjnej,
zlokalizowanych w odległości nie większej niż
5 km od punktów będących przedmiotem pomiaru.
2. Odchyłka liniowa ustalona na podstawie pomiaru
kontrolnego nie może przekraczać:
1) w odniesieniu do współrzędnych prostokątnych
płaskich — 0,12 m (dx, dy = 0,12 m);
2) w odniesieniu do wysokości — 0,09 m (dh = 0,09 m).

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI) z dnia 9 listopada 2011 r.
w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych
oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego
i kartograficznego

Ad.2.
§ 4. Ochrona znaków polega na:
1) doręczeniu właścicielowi lub innej osobie władającej nieruchomością oraz staroście zawiadomienia o umieszczeniu znaku na nieruchomości, zwanego dalej "zawiadomieniem",
2) wykonywaniu przeglądu i konserwacji znaków,
3) ustawianiu urządzeń zabezpieczających, w tym sygnalizujących położenie znaków.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 kwietnia 1999 r.
w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. (Dz. U. z dnia 20 maja 1999 r.)

Ad.3.
Może udalo by się doprecyzować pytanie

Ad.4.
§ 18. 1. Dane obserwacyjne dotyczące osnowy pomiarowej
wyrównuje się metodą najmniejszych kwadratów
w układzie sieci jednorzędowej.
2. Miarą dokładności założonej osnowy pomiarowej
są błędy średnie położenia wyznaczanych punktów,
przy założeniu bezbłędności punktów nawiązania.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI) z dnia 9 listopada 2011 r.
w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych
oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego
i kartograficznego
#9
Egzaminy / Odp: egzamin 4 kwietnia 2013
Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 11:37:50
Cytat: support w Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 10:24:44
Nie komisji tylko jednemu ze zdających.
O1, O2 czy też O1/O2 to ja bym już odłożył na półkę.
Jednak trzeba przeczytać wyjaśnienia GUGiK do standardów i same standardy bardzo dokładnie by odpowiedzieć jednoznacznie.

Zgodnie z wyjaśnieniami do standardów:
3. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie (Dz. U. Nr 30, poz. 297), utraciło swoją moc z dniem 8 czerwca 2012 r., zatem również z tym dniem przestały obowiązywać instrukcje techniczne wymienione w załączniku do tego rozporządzenia.

czyli na półkę odkładamy również:

ZAŁĄCZNIK
WYKAZ STANDARDÓW TECHNICZNYCH
1. Instrukcje techniczne: "O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych" i "O-2 Ogólne zasady
opracowania map dla celów gospodarczych", wprowadzone do stosowania zarządzeniem nr 1 Prezesa
Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii (GUGiK) z dnia 9 lutego 1979 r., zmienione zarządzeniem nr 4
Prezesa GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz.Urz. GUGiK Nr 2, poz. 5).
2. Instrukcja techniczna "O-3 Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej",
wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 1 Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia
4 lutego 1992 r.
3. Instrukcja techniczna "O-4 Zasady prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego",
wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 5 Prezesa GUGiK z dnia 10 lipca 1987 r.
4. Instrukcja techniczna "G-1 Pozioma osnowa geodezyjna", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr
4 Prezesa GUGiK z dnia 19 lutego 1979 r., zmieniona zarządzeniem nr 5 Prezesa GUGiK z dnia 23 lipca
1983 r. (Dz.Urz. GUGiK Nr 2, poz. 6).
5. Instrukcja techniczna "G-2 Wysokościowa osnowa geodezyjna", wprowadzona do stosowania
zarządzeniem nr 4 Prezesa GUGiK z dnia 11 kwietnia 1980 r., zmieniona zarządzeniem nr 6 Prezesa
GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz.Urz. GUGiK Nr 2, poz. 7).
6. Instrukcja techniczna "G-3 Geodezyjna obsługa inwestycji", wprowadzona do stosowania zarządzeniem
nr 5 Prezesa GUGiK z dnia 11 kwietnia 1980 r.
7. Instrukcja techniczna "G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe", wprowadzona do stosowania
zarządzeniem nr 7 Prezesa GUGiK z dnia 28 czerwca 1979 r., zmieniona zarządzeniem nr 7 Prezesa
GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz.Urz. GUGiK Nr 2, poz. 8).
8. Instrukcja techniczna "K-1 Mapa zasadnicza", wprowadzona do stosowania zarządzeniem Prezesa
GUGiK z dnia 9 lutego 1979 r., zmieniona zarządzeniem nr 1 Prezesa GUGiK z dnia 24 lutego 1984 r.
(Dz.Urz. GUGiK Nr 1, poz. 1).*)
9. Instrukcja techniczna "K-2 Mapy topograficzne do celów gospodarczych", wprowadzona do stosowania
zarządzeniem nr 3 Prezesa GUGiK z dnia 9 lutego 1979 r.
10. Instrukcja techniczna "K-3 Mapy tematyczne", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 1 Prezesa
GUGiK z dnia 12 stycznia 1980 r.
11. Instrukcja techniczna "K-1 Podstawowa mapa kraju", wprowadzona do stosowania przez Głównego
Geodetę Kraju pismem z dnia 16 maja 1995 r.*)
12.Instrukcja techniczna "K-1 Mapa zasadnicza", wydana w 1998 r. przez Głównego Geodetę Kraju.
13.Instrukcja techniczna "G-7 Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu", wydana w 1998 r. przez
Głównego Geodetę Kraju.
#10
Egzaminy / Odp: egzamin 4 kwietnia 2013
Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 09:56:10
W standardach jest tylko o "znakach i punktach granicznych, które podlegają generalizacji jako szczegóły I grupy - 0,10m"
Też wydaje mi się że przytaczanie G-4.1 może nie być dobrze odebrane.
Ale mamy jeszcze coś takiego: z O1/O2 2001
Rozdział VI
DOKŁADNOŚĆ POMIARÓW SYTUACYJNYCH
l WYSOKOŚCIOWYCH

§ 31 Nawiązanie do osnów
·Pomiary sytuacyjne i pomiary wysokościowe wykonuje się w oparciu o osnowę
geodezyjną poziomą i wysokościową, klasyczną lub satelitarną.
§ 32 Grupy dokładności
Obiekty (szczegóły terenowe), objęte krajowym systemem informacji o terenie,
dzieli się na trzy grupy dokładności pomiaru sytuacyjnego:
18
1) Grupa l. Obiekty dobrze identyfikowalne, zachowujące wieloletnią
niezmienność położenia:
a) znaki graniczne: granicy państwa, jednostek podziału administracyjnego
i działek,
b) zastabilizowane znakami naziemnymi punkty osnowy wysokościowej,
punkty podstawowej osnowy grawimetrycznej i punkty wiekowe
osnowy magnetycznej,
c) budynki, budowle i urządzenia techniczne, w tym mosty, wiadukty,
tunele, ściany -oporowe, tory kolejowe i tramwajowe, przejazdy,
estakady itp.,
d) elementy naziemne sieci uzbrojenia terenu, studnie i szczegóły uliczne,
w tym krawężniki, latarnie, słupy, pomniki, figury i trwałe ogrodzenia.
2) Grupa II. Obiekty o mniej wyraźnych l mniej trwałych obrysach:
a) niestabilizowane punkty załamania granic działek,
b) obiekty o charakterze budowli ziemnych: nasypów, wykopów, rowów,
kanałów, grobli, tam, wałów przeciwpowodziowych,
c) elementy podziemne sieci uzbrojenia terenu i nierozgraniczone drogi
publiczne,
d) zieleń miejska (parki i zieleńce), zieleń przyuliczna {trawniki, drzewa),
boiska sportowe oraz pomniki przyrody.
3) Grupa III. Obiekty o niewyraźnych obrysach lub małym znaczeniu:
a) użytki gruntowe, kontury klasyfikacyjne, podwodne elementy sieci
uzbrojenia terenu,
b) cieki i wody stojące o naturalnych liniach brzegowych,
c) oddziały leśne na obszarach Lasów Państwowych,
d) drogi biegnące w dużych obszarach o jednolitym władaniu (Lasy
Państwowe, duża własność ziemska) i mające charakter stałych dróg
wewnętrznego transportu lub łączących siedliska, a także stałych dróg
dojazdowych prywatnych,
e) inne obiekty o niewyraźnych konturach, możliwych do zidentyfikowania
z dokładnością nie mniejszą niż 0,50 m,
f) punkty wysokości naturalnej powierzchni terenu.
#11
Egzaminy / Odp: egzamin 4 kwietnia 2013
Poniedziałek 08 Kwiecień 2013, 08:51:06
Z G-4.1 2007 § 14.2 znalazłem coś takiego

2. W przypadku granic działki o nie utrwalonych punktach załamania, stopień
generalizacji zależy od charakteru terenu, i tak:
1) dla terenów zurbanizowanych wychylenie linii granicznej od prostej
łączącej najbliższe pomierzone punkty granicy nie może być większe od
0,1 m (po obu stronach sprostowanej granicy);
2) dla terenów rolnych – 0,2 m;
3) dla terenów rolnych na obszarach górskich i podgórskich – 0,5 m.
#12
ja również 10 kwietnia 2013 r. - Sala nr A na XII piętrze

//edit by support
data przeniesiona do pierwszego postu, dziękujemy za informacje