Wszystko rozumiem ... pytanie było skierowane pod wpływem trzech przykładów nowego modułu to wszystko.
Oczywistym jest jeżeli sami wykonujemy pomiar to znamy charakterystykę naszego sprzętu i szybko ustawimy parametry oraz delikatnie dopieścimy wyniki 

m0 to stosunek błędów, które są m.in. wynikiem wyrównania (a nie tylko wsp jak się dosyć powszechnie uważa) do błędów założonych apriori.
Jeżeli błędy założone są zbyt małe względem "prawdziwych" to wartość m0 będzie większa od 1, i odwrotnie.
żeby więc zwiększyć m0 należy pomniejszyć wartości wejściowe błędów.
Czy zmienić bardziej błędy na kątach czy na odległościach, to należy wnioskować z wartości m "cząstkowych". 

W skrócie. Teoria mówi, że Mo to stosunek błędów obserwacji  kątowych do obserwacji liniowych. Jeśli wszystkie pomiary były wykonane jednakowo dokładnie: sprzęt warunki itp. (tu oczywiście możliwości więcej bo teoria błędów bogatą jest), to spróbuj zmienić na początek błąd pomiaru kąta czy kierunku to co masz mKąt, mAz, mOdl na stronie 13 raportu. Zalecam zmianę powoli i nie wszystkiego na raz bo się nie połapiesz co tak na prawdę powodowało zaniżenie wartości błędu Mo. Na mój skromny gust to mAz trochę za duży do mKąt ale żeby być pewnym to trzeba by wiedzieć jak był wykonywany pomiar i skąd wzięły się wyniki. Wypadało by znać jeszcze trochę C-GEO co akurat w moim przypadku nie grozi.

Mam takie pytanie czemu w pierwszym przykładowym wyrównaniu m₀ jest 0.68? w jaki sposób można zwiększyć do 1.
W załączniku raport z wyrównania.

Cytat: Lupus w Środa 26 Grudzień 2012, 18:37:47
a z tym Panem to przegiąłeś, jeśli obrazek w Twoim awatarze jest pochodną Twojego zdjęcia.

Nie mam zielonego pojęcia co ma moje zdjęcie z używaniem form grzecznościowych, ale niech będzie. A tak w temacie, to jest prawda, że tylko nakładka PoMaK miała fajny modulik do rysowania szkiców osnowy, w reszcie programów nie przyłożono się do tego tematu tak jak bym sobie wymarzył.

Jeśli mogę ... chciałbym aby na forum panowała przyjazna atmosfera (mała propozycja by pisać na Ty "Pan/Pani" na forum chyba nie wypada), więc proszę o zachowanie dyskusji na poziomie (wszelkie waśnie na PW, lub poza forum)

oby do nowego roku ...

Cytat: FaFaL w Środa 26 Grudzień 2012, 11:42:07
ale z jakiego modułu ? bo tego o którym mowa w poście nie było wtedy na świecie . Może Pan mówi o starym module do wyrównania osnów jaki był dostępny w C-GEO prawie od początku jego istnienia.

dokładnie tak Kolego, z modułu do wyrównania sieci, najpierw był program do czytania plików .400 (Nikon 420 DTM) i automatycznego budowania pliku wyrównania, potem program do rysowania sieci z c-geo, a potem do rysowania sieci z Geonet'a

a z tym Panem to przegiąłeś, jeśli obrazek w Twoim awatarze jest pochodną Twojego zdjęcia.

Cytat: Lupus w Wtorek 25 Grudzień 2012, 21:38:06
z tego właśnie modułu ( z przed czterech-sześciu,czy kilku więcej lat) wypracowałem sobie program do rysowania sieci z GEONET'a

ale z jakiego modułu ? bo tego o którym mowa w poście nie było wtedy na świecie . Może Pan mówi o starym module do wyrównania osnów jaki był dostępny w C-GEO prawie od początku jego istnienia.

z tego właśnie modułu ( z przed czterech-sześciu,czy kilku więcej lat) wypracowałem sobie program do rysowania sieci z GEONET'a

Przedstawiamy nowy moduł do C-GEO – opracowany już po wejściu w życie rozporządzenia

,,O standardach..." z listopada 2011 r.

To rozporządzenie wśród wielu innych regulacji silnie akcentuje konieczność wyrównania geodezyjnych osnów pomiarowych, na które składają się zarówno obserwacje ,,klasyczne" (kierunki, kąty, odległości, przewyższenia), a także obserwacje satelitarne (wektory GNSS) wyznaczające współrzędne punktów osnowy. Obserwacje te muszą tworzyć sieć jednorzędową, a więc - wyrównywane łącznie, w jednym procesie obliczeniowym.

Ścisłemu wyrównaniu podlegać mogą także obserwacje uzyskane z pomiarów tachimetrami elektronicznymi. Dzięki temu w jednym procesie pomiarowym uzyskuje się współrzędne przestrzenne osnowy pomiarowej – staje się ona tym samym osnową dwufunkcyjną.

Jak widać z powyższego, potrzebne było opracowanie wygodnego i kompletnego rozwiązania dla geodety, który dzięki zaawansowanym technologiom pomiarowym uzyskuje potrzebne dane w postaci:
- obserwacji GNSS (pozyskane z pomiarów odbiornikami GNSS, także przy wykorzystaniu sieci ASG EUPOS),
- wyników pomiarów wcięć, ciągów poligonowych (dalmierze i tachimetry elektroniczne),
- ciągów niwelacyjnych (np. zarejestrowane niwelatorami kodowymi),
- obserwacji tachimetrycznych.

Dane te, od początku istnienia naszego programu, można importować i przetwarzać w C-GEO. Użytkownicy mają możliwość transmisji i konwersji danych z praktycznie wszystkich dostępnych w Polsce tachimetrów oraz formatów z różnych standardów. Jednakże, konieczność wykonywania kolejnych procesów obliczeniowych. np.:
- generowania danych ciągów poligonowych z obserwacji na punkty nawiązania zarejestrowanych podczas pomiaru tachimetrycznego pikiet,
- generowania dzienników kątów i boków,
- pozyskiwania danych do modułu wyrównania ścisłego,
- ,,ręczne" obliczanie współrzędnych przybliżonych niezbędnych do wyrównania sieci poziomych, sprawiała, że te działania stały się uciążliwe i czasochłonne.

Analizując dotychczasowe możliwości C-GEO w zakresie obliczania osnowy geodezyjnej, postępujący rozwój technologii pomiarowych, zmiany w prawie i potrzeby użytkowników, zdecydowaliśmy się opracować nowoczesne, optymalne i uniwersalne narzędzie do wyrównania osnów geodezyjnych i pomiarowych metodą najmniejszych kwadratów (pośredniczącą).

Aktualne funkcje i możliwości modułu:
1. Wygodniejszy sposób wprowadzania obserwacji, ich błędów oraz ich ewentualnej modyfikacji (np. import danych z tachimetrii w C-GEO, import danych z plików tekstowych, danych GNSS z formatów RW5 i tekstowych),
2. Automatyczne wyznaczanie współrzędnych przybliżonych na podstawie wprowadzonych danych obserwacyjnych,
3. Ilość wyrównywanych punktów uzależniona od ilości pamięci (a więc np. dla 1GB wolnej pamięci RAM jest możliwość wyrównania sieci o ok 10 000 niewiadomych),
4. Wyrównanie wysokościowe (1D), sytuacyjne (2D) lub przestrzenne (3D), możliwość szybkiej zmiany ustawień w zakresie uwzględniania redukcji: odwzorowawczych, na krzywiznę Ziemi, średnią wysokość terenu, refrakcję,
5. Określanie parametrów różnorodnych błędów pomiarów, które mogą być zapisywane jako zestawy,


6. Możliwość wyrównania pełnych danych tachimetrycznych (Hz, V i SD),
7. Wyrównanie wektorów GNSS pozyskanych metodami statycznymi lub RTK/RTN (dX, dY, dZ),
8. Łączne wyrównywanie różnych typów obserwacji (przewyższenia niwelacyjne, dane tachimetryczne, wektory GNSS, azymuty, kierunki, kąty, odległości),
9. Na nowo zaprojektowana funkcja tworzenia szkicu sieci po wyrównaniu wraz elipsami błędów, możliwością umieszczania wybranych rodzajów obserwacji na mapie C-GEO, a także eksportu rysunku do innych formatów, np. SHP, GML),


10. Integracja szkicu sieci z tabelami obserwacji – np. wybranie na rysunku odcinka wskazuje jego rekord w tabeli danych wyrównania,
11.  Szczegółowe raporty zawierające wyniki obliczeń


Proces wyrównania obserwacji geodezyjnych przeprowadzany jest na wybranej płaszczyźnie odwzorowania. W tym celu do wszystkich obserwacji w sposób automatyczny wprowadzane są niezbędne redukcje wynikające z wysokości nad poziomem elipsoidy odniesienia czy też z parametrów odwzorowania.

Istotne znaczenie ma sposób redukcji obserwacji satelitarnych, które przedstawiane są w postaci wektora przestrzennego w układzie geocentrycznym. W wyniku analiz zdecydowano, iż najlepszym rozwiązaniem będzie transformacja wektora [dX dY dZ] wraz z jego pełną macierzą wariancyjno-kowariancyjną na wektor 2D [dN dE] w wybranym odwzorowaniu kartograficznym z wykorzystaniem ścisłych zależności funkcyjnych i przewyższenie zredukowane w oparciu o opublikowany przez GUGiK model geoidy niwelacyjnej 2001.

Przeprowadzane badania testowe wykazały, iż różnice między przyjętym podejściem, a wyrównaniem przeprowadzonym w układzie geocentrycznym (np. w uznanym programie Move3) są z punktu widzenia praktycznego zaniedbywalne (poniżej 1mm). Metoda ta jest również wygodniejsza z punktu widzenia użytkownika, który nie musi dysponować danymi, które byłyby niezbędne dla potrzeb wyrównania w układzie geocentrycznym.

Planujemy dalszy rozwój nowego modułu, zgodnie z wymaganiami użytkowników i zmieniającymi się uwarunkowaniami technicznymi i prawnymi. Liczymy na to, że będzie istotnie ułatwiał wykonywanie opracowań geodezyjnych.

Autorem rozwiązań numerycznych zastosowanych w module jest Pan Rafał Kocierz - pracownik naukowy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Katedra Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa.

Cena modułu to 500,00 zł netto (615,00 zł brutto z VAT 23%). Cena dla użytkowników C-GEO, którzy posiadają wcześniej zakupiony moduł wyrównania sieci poziomej i niwelacyjnej to 300,00 zł netto (369,00 zł brutto z VAT 23%).